در فرايند توليد آهن، فولاد و ريخته گري آب بعنوان خنك كننده گرما را از تجهيزات يا فرآيندهاي گرمازا گرفته و در برجهاي خنك كننده و يا مبدل هاي حرارتي اين گرما را به هواي محيط يا سيال عامل ثانويه اي منتقل مي‎نمايد. در سيكلهاي غيرمستقيم، حدودا 3% آب گردشي تلف مي گردد. در بخش هاي مختلف فولادسازي حدود 80% آب گردشي غير مستقيم در: Fume Treatment system and EAF mechanical parts, و LF mechanical parts به گردش در مي آيند، كه آب با دماي0C 35 وارد واحد فولاد سازي شده و با دماي 0C 52 از آن خارج و وارد برج هاي خنك كننده تر مي گردد. در اين اختراع دماي آب ورودي به اين مصرف كننده ها از0C 35 به 0C 65 افزايش يافت به نحوي كه در عملكرد واحد فولاد سازي تاثيري نگذارد لذا تبادل گرما با كولرهاي هوايي به جاي برج هاي خنك كننده تر انجام گرفت و مصرف آب جبراني به ميزان قابل ملاحظه اي كاهش يافت. در تكنولوژي قديمي مصرف آب m3/h 329 كه به ميزان m3/h 132 كاهش يافت.