با توجه به كاربردهاي بسيار ميكرو و نانو منيپوليشن و علاقه بسيار دانشمندان در رشته هاي مختلف روشهايي جهت تحت كنترل قرار دادن و دستكاري باكتريها (ميكروارگانيسمها) و سلولها و ميكرو پارتيكلها، استفاده شده است. از آن جمله استفاده از ميدانهاي الكتريكي، روشها و تكنيكهاي نوري و التراسونيك، استفاده از ميكروگريپرها و .... مي باشد. در اين بين، روشهاي مبتني بر ميدان مغناطيسي يكي از مهمترين روشها براي كنترل موقعيت و هدايت ميكرو و نانو ذرات است. اين روشها را ميتوان به سه دستۀ اصلي تقسيم نمود: 1-سامانه هاي فعال (Active Systems) : كه از يك تا سه جفت سيم پيچ هلمهولتز براي كنترل موقعيت يك يا توده اي از ذرات در يك تا سه بعد استفاده مي شود. در اين سيستمها بايد از موادي جهت انتقال ميدانها به كانال استفاد نمود. ميدان مغناصيسي آن بمراتب از ميدان آهنرباي طبيعي ضعيف تر است و محدوديت هاي عملكردي بسياري از قبيل گرم شدن كانال و ... را دارند. از اين جهات براي ميكروارگانيسمها و سلولها و مواد زيستي، مناسب نيستند 2-سامانه هاي غير فعال (Passive Systems) : از آهنرباي طبيعي جهت توليد ميدانهاي مغناطيسي استفاده مي شود. آهنرباي طبيعي در آن ثابت بوده و بصورت نصب شده در ميكرو كانال استفاده مي شود. اصولا اين روش براي جداسازي ذرات مغناطيسي و يا سورتينگ آنها بكار مي رود. و قابليت كنترل موقعيت فعال را ندارد. 3-سامانه هاي تركيبي (Hybrid Systems) : در آنها از هر دو روش بالا استفاده مي شود. در روش ابداعي ما از آهنرباي طبيعي (نئوديميوم) بدليل ميدان مغناطيسي قوي آن و عدم توليد حرارت بدليل عدم وجود جريان استفاده شده است و براي متغير نمودن مقدار آن، فاصله از كانال با يك موتور قابل كنترل تنظيم مي شود. براي آنكه قدرت جابجايي و تغير زاويه براي تنظيم جهت حركت نانو يا ميكرو ذره را نيز داشته باشد، زاويه آن نيز با يك صفحۀ متصل به يك موتور با قابليت تنظيم زاويه، كنترل شده است.