در اين اختراع فرايندي براي تهيه كاتاليست بر پايه تيتانيوم براي پليمريزاسيون اتيلن فراهم گرديده است. كاتاليست از تركيب كمپلكس منيزيم آلومينيوم (تركيب A) كه شامل منيزيم، هالوژن، آلومينيوم و يك گروه آلكوكسي و يا الكل با تتراكلريد تيتانيوم (تركيب B) تهيه شده است. كمپلكس منيزيم آلومينيوم (تركيب A) بوسيله واكنش تركيب منيزيم هالوژن دار و الكل با يك تركيب آلي آلومينيوم با فرمول RaAlX3-n در حضور يك حلال هيدروكربني حاصل مي¬شود. Ra گروه هيدروكربني با 1 تا 12 اتم كربن، X هيدروژن يا يك اتم هالوژن و n 1، 2 يا 3 است. بر اساس اين اختراع، كاتاليست سنتز شده براي فرآيند پليمريزاسيون اتيلن يا كوپليمريزاسيون آن با يك α-الفين داراي 3 تا 20 اتم كربن استفاده مي¬شود. كمك كاتاليست مورد استفاده يك تركيب ارگانو آلومينيم به فرمول AlR63 كه R يك راديكال آلكيل از 1 تا 16 اتم كربن مي باشد كه ترجيحاً Al (C2H5)3 است. كاتاليست سنتز شده فعاليت بسيار بالايي دارد و پليمري با توزيع وزن مولكولي باريك توليد مي¬كند. تركيب درصد عناصر كاتاليست‌هاي سنتز شده توسط آناليز عنصري اندازه گيري شد و از تست پليمريزاسيون اتيلن كاتاليست‌هاي مذكور، در حضور و عدم حضور هيدروژن براي بررسي ميزان فعاليت و پاسخ‌دهي به هيدروژن استفاده گرديد.

اين اختراع، مستقيما به بهبود سيستم كاتاليستي فرايند اوليگومريزاسيون اولفين ها با استفاده از تركيبات سيلاني متمركز شده است. اين تركيبات بطور ويژه در ديمريزاسيون اتيلن به منظور بهبود فرآيند توليد بوتن-1 استفاده شده است. مقدار تركيبات سيلاني در گستره 0-10 برابر مقدار فعال كننده مورد استفاده قرار مي گيرد. اين تركيبات ترجيحا در گستره مقدار 01/0-1، مطلوبترين اثر را از خود نشان مي¬دهند.

سامانه ارزيابي ميزان بهبودي بيمار، سامانهاي است كه به منظور كمك به شرايط بيمار و پزشك طراحي شده است. هدف و كاربر اختراع: بازگشت افراد به زندگي مستقل، افزايش انگيزه و كيفيت زندگي افراد، كاهش هزينه بيمار و بالا بردن سطح عملكردي فرد مي‌باشد. اين سامانه به فرد بيمار و پزشك اين امكان را مي دهد كه منحني روند بهبودي بيمار در هر دوره از درمان، كه به چه ميزان بهبود يافته است و به مشخصات يك فرد سالم نزديك شده را مشاهده و از روند ميزان بهبودي در طول درمان آگاهي پيدا كنند . با استفاده از اين سامانه مي توان مشخصات مربوط به فرد بيمار را در شرايط مختلف و در هنگام راه رفتن ثبت و آناليز نمود كه مي تواند موجب روند هرچه سريعتر ميزان بهبودي شود. با توجه به اين كه هدف عمده از ارائه خدمات درماني به خصوص در حوزه بيماري هاي اسكلتي عضلاني، بهبود علائم و عملكرد و كيفيت زندگي فرد است از اين رو براي ارزيابي نتايج مثبت و منفي درمان هاي پيشنهادي،استفاده از ابزاري كه سطوح سلامت فرد را ارزيابي كند منطقي به نظر مي رسد. از اين رو با طراحي و ساخت سامانه ارزيابي ميزان تشخيص ناتواني حركتي در مفصل زانو كه مي تواند فرد بيمار را به صورت خودكار رديابي نموده ودر پشت سر آن حركت كند و خود را با شرايط و محدوديت هاي بيمار منطبق سازد، مي تواند به بهبود هر چه سريعتر و بهتر شرايط بيمار كمك شاياني كند. همچنين از آنجايي كه انتظار هر بيمار سهيم شدن در تصميمات درماني خود و دريافت اطلاعات صحيحي از روند و ميزان بهبودي در طول درمان مي‌باشد مي‌تواند موجب افزايش انگيزه فرد براي انجام حركات تكراري و درمان هرچه بهتر فرد گردد. در اين راستا ابزاري كه ميزان بهبودي در طي درمان را به صورت قابل فهم و معني داري براي بيمار و پزشك مشخص كند پيش نياز تكرارپذيري و پايايي براي جمعيت تحت مطالعه است تا مفيد واقع شود . با نتايج به دست آمده از اين سامانه ارزيابي مي توان گفت كه داراي اين دو ويژگي مهم مي‌باشد. از سوي ديگر با توجه به اين امر كه پيشرفت و پويايي يك جامعه در گروي داشتن افراد سالم مي‌باشد چنين سامانه اي مي‌تواند با ارزيابي بهبودي بيمار، به روند بهبودي و بازگشت هر چه سريعتر بيمار به جامعه كمك شاياني كند.