با سيستمهاي دارورساني سنتي عملا هيچ كنترلي بر روي زمان، مكان و سرعت آزاد سازي دارو وجود ندارد، علاوه بر اين غلظت دارو مرتبا در خون داراي نوساناتي به صورت دره و پيك مي باشد و ممكن است از رنج درماني فراتر برود و كارايي كمتر و عوارض جانبي بيشتر را موجب گردد. با سيستمهاي دارورساني نوين كه به آنها سيستمهاي دارورساني با آزاد سازي كنترل شده نيز گفته مي شود، قادر خواهيم بود سه حوزه سرعت ، زمان و مكان آزاد سازي دارو را تحت كنترل در آورده و تعيين كنيم. مواد مورد نياز در ساخت نانو ذرات فوق عبارتند از: پلي اورتان, داروي رالوكسيفن, استون, آب دو بار تقطير شده اين طرح به عنوان ساخت نانوذرات پلي اورتان بارگذاري شده با داروي رالوكسيفن هيدروكلرايد با كاربرد در درمان پوكي استخوان ارائه مي¬شود. هدف از اين اختراع رفع مشكلات دارويي و بهبود خاصيت درماني دارو با رهايش كنترل شده ي دارو از يك سيستم طراحي شده ي پليمري مي باشد. تهيه ي اين نانوذرات: ساخت نانوذرات پلي اورتان كربوكسيله ي بارگذاري شده با دارو با استفاده از روش رسوب گيري هم زمان انجام شد. اين روش, يك روش موثر براي دارو هاي با حلاليت پايين است] 34[. داروي رالوكسيفن به ميزان 5 ميلي گرم در 2 ميلي ليتر از حلال استون به آب با نسبت 15 به 1 حل شد. پلي اورتان كربوكسيله در اندازه هاي تعيين شده از آزمايشات طراحي شده به همان محلول اضافه شد و محتوي پليمر, دارو به مدت 2 دقيقه در حمام اولترا سونيك كاملا پراكنده شدند. سپس محلول كاملا ديسپرس شده قطره قطره به 10 ميلي ليتر آب كه بر روي استيرر با دور تعيين شده در روش طراحي شده قرار داشت, در مدت 30 دقيقه اضافه شد. چرخش محلول به مدت 2 ساعت ادامه پيدا كرد تا حلال آلي (استون) كاملا تبخير شود. براي خارج شدن پليمر هاي متراكم شده, نانو ذرات با ميكرو فيلتر با سايز روزنه ي 2/1 ميكرومتر (Millex AP, Milipore) فيلتر شدند. سوسپانسيون نانوذرات در داخل ميكرو تيوب هاي 2 ميلي ليتري ريخته شده و براي جدا كردن نانوذرات از داروي آزاد به مدت 45 دقيقه با سرعت 14800 سانتريفوژ شد. محلول رويي با استفاده از ميكرو سمپلر خارج شده و داروي آزاد موجود در آن با دستگاه HPLC اندازه گيري شد. رسوب باقي مانده در ته ميكرو تيوب ها جمع آوري شد و در فريز دراير ليوفيليزه شدند. پروسه ي ليوفيليزيشن تحت فشار 04/0 ميلي بار و دماي °C50- به مدت 48 ساعت انجام شد. در نهايت مي توان گفت كه در مقايسه با داروي رالوكسيفن موجود در بازار نانوذرات ساخته شده با پلي اورتان, با توجه به آزادسازي آهسته ي دارو در طول 2 ماه , ميزان مصرف دارو كاهش يافته است و از آن جايي كه داروي به كار برده شده براي درمان پوكي استخوان كاربرد دارد و فراهمي زيستي پاييني دارد ساخت نانوذرات و آهسته رهش دارو تا حد زيادي متواند در بهبود خاصيت درماني و رفع نقص ذكر شده موثر باشد.

ميتومايسين اثر سايتوتوكسيك خود را از طريق مكانيسمي مشابه با داروهاي آلكيله كننده اعمال ميكند. اين ‏دارو به يك تركيب فعال تبديل شده و با پيوند متقاطع بين رشتههاي ‏DNA، ساخت ‏DNA‏ را مهار ميكند. ميتومايسين به ‏ميزان كمتري ساخت ‏RNA‏ و پروتئين را نيز مهار ميكند. در بررسي هاي بافت شناسي نشان داده شده كه ميتومايسين C سبب توقف رشد سلولي و تكثير فيبروبلاست ها مي شود و تشكيل اسكار را كم مي كند. اسكارها علائم قابل مشاهده اي هستند كه پس از التيام زخم باقي مي مانند . آنها نتايج اجتناب ناپذير صدمات و اعمال جراحي هستند و تشكيل آنها قابل پيش بيني نمي باشد . التيام زخم نامناسب ممكن است باعث اسكاري واضح ، زشت و بدفرم شود . حتي اگر كه زخم التيام يابد باز مي تواند باعث ايجاد اسكاري شود كه در زيبائي بيمار تاثيرگذار باشد . كرم ميتومايسين مي تواند اسكارهاي ايجاد شده بعد از عمل جراحي را كاهش دهد. در ابتدا از ماده ميتومايسين كرم با پايه هاي مختلف و با غلظت هاي مختلف ميتومايسين ساخته شد بهترين فرمولاسيون براي انجام كارآزمايي باليني انتخاب شد. استعمال فرآورده ي نهايي در بيماراني كه Hernia inguinal دوطرفه داشتند صورت گرفت .در اين مطالعه هر فرد خودش case و control بود. به اين صورت كه رندم كرم پلاسبو در يك سمت و كرم حاوي دارو در سمت ديگر استعمال گرديد. اين مطالعه به صورت دو سو كور ( double blind ) انجام شد. كرم هاي حاوي دارو و پلاسبو كد گذاري شده و سپس تحويل پزشك معالج داده شد و پزشك معالج و والدين بيمار هيچ كدام از نوع كرم اطلاعي نداشتند. و در انتها مشاهده شد در نواحي كه كرم حاوي ميتومايسين استفاده شده بود ، به صورت قابل ملاحظه اي اسكارهاي ناشي از عمل جراحي كاهش يافته بود.