قديمي ترين نوع خوردگي شناخته شده توسط بشر، تخريب سازه ها در برابر اتمسفر محيطي آن ها مي باشد. كاربرد وسيع انواع سازه ها در برابر اتمسفر باعث شده است كه خوردگي اتمسفري به عنوان مهمترين و گسترده ترين نوع خوردگي شناخته شود. متغيرهاي زيادي بر مكانيزم خوردگي اتمسفري تأثير مي گذارند. پيچيدگي اين متغيرها و نيز سينيتيك انجام اين خوردگي سبب شده تا تمامي خصوصيات آن شناخته نشود. خوردگي اتمسفري سالانه هزينه هاي زيادي در بخش هاي مختلف صنعت ايران بر جاي مي گذارد. آمار مشخصي در ايران از مقدار دقيق اين خسارت وجود ندارد ولي عموما براي كشورهاي در حال توسعه 5% از توليد ناخالص ملي (gross NationalProcuct) را به عنوان خسارت خوردگي در نظر مي گيرند. طبق آمار اعلام شده توسط بانك مركزي ايران توليد ناخالص ملي در سال 79 به طور تقريبي 550 ترليون ريال بوده كه 5% آن يعني 2750 ميليارد تومان خسارت خوردگي مي باشد و در حدود 1375 ميليارد تومان سهم خسارت خوردگي اتمسفري مي باشد. در اين اختراع شيوه اي نوين براي تست خوردگي اتمسفري طراحي و تجهيزات آن نيز ساخته شد. از قابليت هاي اين تست اينست كه مي توان با توجه به تغيير وزن فلز در محيط خورنده، سرعت خوردگي را بررسي و عمر قطعه را در اين محيط پيش بيني كرد. لذا امكان استفاده از دو محيط گازي و مايع و امكان و بررسي سرعت خوردگي در محيط، از قابليت هاي مهم اختراع مي باشد.