صمغ عبارت است از ترشحات شيره درختان. كه اغلب در فصل بهار از شاخه هاي درختان خارج مي شود. ضمغ بيشتر به نام صمغ عربي و صمغ فارسي يا زدو تقسيم بندي صمغ هاي دارويي تركيبات هيدروكلوئيدي گياهي هستند كه بي شكل و نيمه شفاف بوده و به وسيله خراش دادن گياهان عالي به وجود مي آيند بعضي از هيدوركلوئيدهاي مفيد نيز در جنين دانه يا قسمتهاي ديگر گياه به حالت پكتين وجود دارند. زدو صمغي است شفاف كه از درختان بادام كوهي، زردآلو، آلبالوي وحشي و ... به دست مي آيد. اما عمده ي تولدي صادراتي اين گياه مربوط به درخت بادام كوهي است. اين صمغ را «صمغ فارسي» و يا در مواردي صمغ شيرازي مي نامند. عوامل مختلفي باعث ايجاد صمغ در گياهان مي شوند از جمله اين عوامل هورمونها هستند كه نقش اساسي در ايجاد شانكر و توليد صمغ دارند و از عوامل ديگر كه باعث ايجاد شانكر مي شوند مي توان به فشارهاي محيطي و آلودگي گياهان به باكتريها و قارچهايي از جمله باكتري Pesudomonas syringae pv.syringae قارچ ph. citrophthora و Phytophthora, قارچ Vlasa Leucostoma و spp Cytospora، حمله حشرات از جمله كرم Grapholita molesta و صدمات مكانيكي و شيميايي اشاره كرد. براي پيشگيري و مبارزه با آلودگي ها مي توان كارهاي زير را انجام داد: انتخاب ارقام امقام به بيماري گموز، استفاده از نهالهاي گلخانه اي كه عاري از بيماري و مقاوم مي باشند از ميزان آلودگي مي كاهد. صمغ ها در صنايع مختلف مصارف گوناگون دارند. در صنايع غذايي از آنها به عنوان ماده قوام دهنده، ژله اي كننده و عامل جلوگيري از رسوب و ته نشيني (Stabilizer) استفاده مي شود. در اين طرح با استفاده از تركيب هاي شيميايي مختلف ماده اصلي صمغ جدا شده و آماده كاربدرهاي تحقيقاتي و صنعتي خاص مي گردد. كلمات كليدي: اتيلن، gum، آلو، گيلاس، هلو، بادام، زردآلو.