خلاصه عنوان فن آوري توليد انبوه سن orius albidipennis به منظور كنترل تريپس هاي محصولات كشاورزي سن هاي anthocoridae از شكارگر هاي مهم افات گياهان مي باشند در جنس orius گونه هاي albidpennis و o.niger از جمعيت غالب بر خوردار مي باشند اين شكارگر ها از ترپيس هاي گياهان تغذيه ميكنند توليد انبوه گونه o.albidipennis در شرايط دمايي 2-25 درجه سلسيوس رطوبت نسبي 65% و روشنايي 16 ساعت با تغذيه از تخم بيد آرد همراه با گرده ذرت بررسي شد سن ها تخم ها را انفرادي يا توده اي داخل غلاف لوبيا سبز قرار دارند عمر مفيد حشرات ماده 14 تا 16 و حشرات نر 9 تا 12 روز دوره پيش از تخمريزي 4/2 روز بود تخم ها طي 71/3 رز تفريخ شدند و مراحل نابالغ طي 5 سن پورگي و در مدت 13 تا 15 روز سپري شدند رژيم گياهخواري و گوشتخواري در توليد انبوه اهميت دارد بطوري كه در تغذيه از تخم بيد آرد به همراه گرده ذرت تعداد 3/82 عدد تخم طول عمر مفيد 5/15 روز و تغذيه از گرده به تنهايي تعداد 5/27 عدد تخم و طول عمر كمتر از4/13 روز بود در دوره پورگي از 5/35 عدد تخم بيد آرد تغذيه كردند درصد تلفات از زمان تفريخ تخم تا ظهور حشرات بالغ 43/24 % بود نسبت جنسي حشرات بالغ در انسكتاريوم 64/51 % بود تعويض به موقع بستر هاي تخميري و مواد تغذيه اي و شستشو ظروف پرورش و استفاده از پوره هاي همسن در ظروف پرورش از مواد مهم در پرورش اين گونه بود . در ايستگاه تحقيقات محلات نيز گونه orius albidipennis پرورش و جهت تريپس ميخك رهاسازي شد در سال 1381 درصد تلفات تريپس در رزهاي 1.3.7.14.21 روز بعد رهاسازي محاسبه شد نتايج تجزيه واريانس وجود اختلاف معني دار از نظر درصد تلفات در روزهاي مختلف پس از رهاسازي سن بود مقايسه ميانگينها با استفاده از آزمون دانكن نشان داد كه بيشترين تلفات در روز بيست و يكم پس از رهاسازي 45/96 و 93/93 درصد به ترتيب در تيمارهاي دلتامترين و فن پروپاترين بوده است در سال 1382 آزمايش دوم در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با 5 تيمار و 4 تكرار در شرايط گلخانه انجام شد تعداد تريپس ها يك روز قبل از سمپاشي و رها سازي سن و 34.27.26.20.13 رز بعد از محلول پاشي شمارش شد در صد تلفات در واحد گل محاسبه شد سرانجام در 34 روز بعد از محلول پاشي تيمار تلفيقي بل 22/99 % تلفات بهترين تيمار و با تيمار بيولوژيك 07/81 %و شيميايي 50/70 % تلفات اختلاف معني دار نشان داد بنابراين با گشت زمان بهترين روش براي كنترل تريپس توتون روش تلفيقي بوده و جهت توصيه براي استفاده گلكاران در شرايط گلخانه پيشنهاد ميگردد بررسي كارايي گونه غالب منطقه o.niger در سال 1379 در مزرعه پيازي به مساحت 800 متر مربع در آذربايجان شرقي انجام شد از اواسط تير ماه رهاسازي شروع شد ميانگين انبوهي جمعيت تريپس به ازاي يك بوته پياز در تيمارهاي رهاسازي سن نصب غلاف هاي لوبياي حاوي تخم سن محلول پاشي با آندوسولفان و شاهد در يك گروه و تيمار شيميايي در گروه ديگر قرار دارد بنابراين نتايج حاصل مويد عدم استقرار سن در مزرعه آزمايشي بود بدين ترتيب ميكروكليماي نامناسب مزارع پياز كوچكي بوته ها عدم وجود پناهگاه و وجود گياهان گرده زا در حاشيه مزارع موجب مهاجرت سن هاي orius به مزارع مجاور و عدم استقرار در مزارع پياز شد لذا در شرايط صحرايي مشكلات فوق الذكر بايد به نحوي برطرف شوند تا سن هاي orius كارايي موثري در كنترل تريپس پياز داشته باشند