امروزه در دنيا احداث ساختمان و سازه هاي زيربنايي با سرعت زيادي در حال انجام است. استفاده از مصالح قديمي و روش هاي سنتي ساخت ديگر جوابگوي سرعت و نيازهاي طراحي نمي باشد، به همين جهت استفاده از مصالح نوين و كارآمد به همراه تكنيك هاي نوين در ساخت و ساز امري اجتناب ناپذير محسوب مي گردد. پوكه ها، سنگدانه هاي طبيعي يا فرآوري شده اي هستند كه به دليل متخلخل بودن داراي وزن مخصوص كم مي‌باشند. اين دانه ها را مي توان به تنهايي به عنوان پركننده فضاهاي خالي به منظور كاهش وزن، عايق حرارتي و صوتي و نظاير آن در نظر گرفت. هم چنين از اين پوكه ها در ساخت فرآورده هاي سبك مانند بتن سبك نيز قابل استفاده مي باشد. طولاني بودن مسافت ميان معادن و منابع پوكه‌هاي معدني و موقعيت‌هاي استاني مصرف‌كننده اين مصالح و مشكلات حمل و نقل و محدوديت ذخاير طبيعي و معدني، به همراه وزن بالا و خواص عايقي كم، استفاده از پوكه‌هاي معدني را محدود مي‌نمايد. همچنين بلوك هاي سبك بتني به علت محدوديت هايي كه در عايق حرارتي و صوتي بودن دارند، نمي‌توانند به تنهايي پاسخگوي تمامي نيازهاي يك ساختمان باشند. با توجه به اين مشكلات به نظر مي‌رسد كه مواد بازيافتي كليدي براي تداوم توسعه جهان باشند، لذا توليد مصالح سيليسي سبك با استفاده از مواد غيرقابل استفاده و ضايعات ديگر صنايع مي‌تواند جايگزين مناسب و با ارزشي براي پوكه‌هاي معدني و بتن‌هاي سبك باشد. بنابر اين هدف از انجام اين اختراع: توليد مصالح ساختماني اعم از پوكه، بلوك، آجر، كاشي، سراميك، سنگ مصنوعي و... بر پايه مواد آمورف مي باشد كه در مقايسه با مصالح رايج بسيار پيشرفته تر و بهتر مي باشند چه اينكه اين مصالح علاوه بر سبكي، استحكام، عايق بودن نسبت به آب، حرارت، صوت، خوردگي، آتش سوزي و... را فراهم مي آورند.