بيماري ترومبوآمبولي يكي از بيماريهاي شايع عروق خوني در انسان مي باشد كه عروق ارگانهاي مختلف به ويژه عروق كرونر قلب، عروق مغزي، عروق ريه و وريد‎هاي عمقي اندام‎ها به ويژه اندام تحتاني را درگير مي نمايد . سكته مغزي كه يكي از اصلي ترين نتيجه اين اختلالات بوده سومين دليل اصلي مرگ و مير در دنيا مي باشد. كشف فعال كننده هاي پلاسمينوژن كه مي توانند به صورت آنزيمي لخته خوني را حل كنند (فيبرينوليز) و جان بيماراني را كه دچار انفاركتوس ميوكارد شده اند را نجات دهند انقلابي را در درمان بيماريهاي قلبي و عروقي ايجاد كرده است . استفاده از فيبرينوليتيك ها موثرترين راه براي درمان بيماران مبتلا به انفاركتوس حاد قلبي بوده و عوامل فيبرينوليتيك سرين پروتئازهايي مي باشند كه با فعال كردن پلاسمينوژن و تبديل آن به پلاسمين باعث شكسته شدن فيبرين و فيبرينوينوژن موجود در لخته مي‎گردند. مهمترين فعال كننده اين گروه گليكوپروتئيني به نام Tissue type Plasminogen Activator (t-PA) مي باشد كه براي اولين بار به صورت يك سرين پروتئاز 70 كيلو دالتوني با 527 اسيد آمينه به دست آمد. مولكول t-PA داراي 4 دامين مي باشد :1) منطقه N ترمينال كه حاوي 47 اسيد آمينه مي باشد و با دامين finger فيبرونكتين همولوگ مي باشد (49-1) ؛ 2) اسيدهاي آمينه 87-50 كه با EGF همولوگ مي‎باشند؛ 3) 2 دامين Kringle كه حاوي اسيدهاي آمينه 176-87 و 232-176 مي باشند و با 5 Kringle پلاسمينوژن همولوگ مي باشند؛4) دامين سرين پروتئاز (527-276) كه حاوي اسيدهاي آمينه Active site در موقعيتهاي His322 ،Asp371 وSer478 مي باشد