در ابتدا اثر لايه ممانعت كننده تبخير كه علاوه بر ممانعت از تبخير سطحي از آب، منجر به جذب بيشتر انرژي در آب و افزايش دما در آن ميگردد شناسايي و اثبات گرديد؛ سپس جهت استفاده از آن اثر، بكارگيري اثر لايه ممانعت كننده تبخير (EIL-Effect) در آب شيرين كن خورشيدي انجام شده و دستگاهي كه شامل سه بخش است ساخته شد: - بخش ممانعت كننده تبخير (EIL)‌ كه آب با لايه ممانعت كننده تبخير است و انرژي خورشيدي در آن دريافت و تجمع ميشود و همچنين داراي جداره رساناي حرارتي است. - بخش تبخير كه آب مورد نظر جهت شيرين سازي در آن قرار دارد كه بدون لايه ممانعت كننده است و در تماس با جداره بخش ممانعت كننده تبخير (EIL) است و علاوه بر دريافت انرژي خورشيدي، انرژي حرارتي از جداره بخش ممانعت كننده تبخير را نيز دريافت ميكند. جداره اين بخش عايق حرارتي است. - بخش ميعان سازي كه بخار آب در آن به مايع تبديل ميشود. جداره اين بخش رساناي حرارتي است و مايع سازي به دليل اختلاف دماي بخش تبخير با ميعان سازي بوجود مي آيد.