ايران كشوري است كه در روي كمربند خشك و نيمه خشك جهان واقع شده است و بخش كشاورزي عمده ترين مصرف كننده منابع آب در اين كشور مي باشد (92%). با توجه به كاهش نزولات جوي خصوصاً در طي سالهاي اخير و عدم توزيع مناسب بارش در فصل زراعي، آب مورد نياز در جهت مصرف بخش كشاورزي كاهش يافته است و بكارگيري شيوه هاي نوين مديريت زراعي در الگوي مصرف آب به منظور افزايش بازده آبياري و استفاده بهينه از بارندگي بيش از پيش جلوه گر مي گردد. يكي از راهكارهاي استفاده بهينه از منابع آب و حفظ آن، استفاده از پليمرهاي سوپرجاذب است. استفاده از پليمرهاي سوپرجاذب كه پليمرهايي به شدت آبدوست اند و ضمن برخورداري از سرعت و ظرفيت زياد جذب آب، در زمان احتياج ريشه هاي گياه، به راحتي آب و مواد غذايي محلول در آب را در اختيار ريشه گياه قرار مي دهند و علاوه بر آن موجب افزايش ظرفيت نگهداري آب در خاك، افزايش نفوذپذيري خاك، افزايش ظرفيت تبادل كاتيوني، كاهش و بهينه سازي مصرف آب و كاهش هزينه هاي آبياري مي گردند. كاربرد گسترده ي ديگر اين پليمرها، در مصارف بهداشتي بويژه پوشك بچه، نوار بهداشتي بانوان و پوشك بزرگسالان مي باشد؛ به طوري كه با روند رشد فزاينده، اكنون توليد جهاني اين پليمرها به حدود 2 ميليون تن در سال مي رسد. در عين حال، توليدكنندگان به طور مستمر كيفيت و خواص محصولات خود را ارتقاء مي بخشند. بيشتر سوپرجاذبهاي موجود با نسبت تورم مناسب و بالا بر پايه پليمرهاي كاملا سنتزي كه مشتق شده از مواد پتروليومي هستند مي باشند كه به دليل سمي بودنشان و زيست تخريب ناپذير بودنشان سبب آلودگي محيط زيست مي شوند. دنياي امروز با توجه به معضلات زيست محيطي و افزايش مواد آلاينده به دنبال راهي براي كاهش ميزان آلايندگي و جايگزين كردن فرايندهاي دوستدار محيط زيست با فرايندهاي آسيب رسان است. اين سوپرجاذب جديد با قابليت جذب آب بالا كه از اصلاح كتيرا بدست مي آيد زيست سازگارتر از نمونه هاي كاملا سنتزي مي باشد. علاوه بر اين كتيرا بومي ايران مي باشد و ايران بزرگترين صادركننده كتيرا در جهان مي باشد پس ماده اوليه طبيعي استفاده شده به وفور در كشور يافت مي شود.