در اين بررسي به منظور توليد شيرين¬كننده فاقد انرژي بيولوژيك و طبيعي، ابتدا سويه¬هاي مولد اين شيرين¬كننده از ميان يك طيف وسيعي از مخمرها جدا شد. سپس توانايي مخمر جدا شده به منظور توليد اين ماده شيرين فاقد انرژي مورد مطالعه قرار گرفت. ياروويا ليپوليتيكا تنها سويه¬يي بود كه از ميان 460 مخمر جدا شده از طبيعت به مقدار چشمگيري قادر به توليد اين شيرين¬كننده بود كه فاقد هرگونه محصول جانبي بود. خصوصيات شيميايي و ساختاري تركيب توليد شده و همين¬طور درجه خلوص آن توسط روش¬هاي متنوعي مانند TLC، HPLC، FTIR و NMR تعيين شد و با اريتريتول خالص و استاندارد مقايسه شد. مطالعات نشان داده اريتريتول بهترين شيرين¬كننده فاقد انرژي است و در مقايسه با تركيبات ديگري مانند زايليتول و سوربيتول داراي انرژي فوق العاده كمتري بوده و همين¬طور نداشتن اثر مليني آن در مقايسه با موارد نامبرده اين محصول را شاخص¬تر مي¬كند. ياروويا ليپوليتيكا جدا شده در اين بررسي قادر بود بعد از هفت روز در محيط توليد 79 گرم بر ليتر اريتريتول توليد كند.

در اين اختراع مواد آلي زباله هاي شهري بعد از جداسازي، تحت تاثير فرايند هيدروليز اسيدي قرار مي گيرند. به دليل وجود تركيبات بازدارنده توليد ليپيد در مايع هيدروليز بدست آمده(همچون تركيبات فنلي و فورفورال)، لازم است عمليات سم زدايي (به روش آهك زني) مايع هيدروليز انجام گيرد تا مخمر مولد چربي بتواند روي مايع هيدروليز رشد كرده و ليپيد درون سلولي تشكيل دهد. بعد از سم زدايي از مايع هيدروليز سم زدايي شده به عنوان سوبستراي رشد و توليد ليپيد توسط مخمر مولد چربي استفاده مي گردد و بعد از گذشت مدت زمان انكوباسيون، سلولها از اين مايع جداسازي شده و ليپيد درون سلولي با حلال هاي آلي جداسازي شده و تحت فرايند ترانس استريفيكاسيون به بيوديزل تبديل مي گردند.