اين طرح يك سيستم الكترونيكي است كه بر روي سيستم هاي مكانيكي نصب مي شود و نقشي را كه در دستگاه يا ماشين ايفاء مي كند بيشتر نظارتي و در موارد خاص كنترلي است. امروزه در جهان بيشتر ماشين آلات، اتومبيل ها، كشتي ها و هواپيماها و ... انرژي خود را از موتور هاي احتراق داخلي مي گيرند و با توجه به كاربرد آنها هر كدام داراي حساسيت خاص خودش است براي مثال موتور هواپيما نبايد حين پرواز دچار نقص فني شود چون علاوه بر خسارتهاي مالي، امكان حادثه ي جاني نيز وجود دارد به همين دليل بايد از هر گونه خطا و اشتباه دوري كرد. در يك نيروگاه گازي كه برق توليدي نيروگاه از توربين هاي گاز تامين مي شود نيز از كارافتادگي توربين هاي گاز مي تواند خسارت هاي زيادي را به بار آورد، در نتيجه مساله ي از كار افتادگي يك مشكل مهم در سيستم هاي مكانيكي است كه طراحان هميشه با آن مواجه هستند و براي جلوگيري از بروز نقص فني هميشه يك سري ضرايب اطمينان را طراحان در نظر مي گيرند كه امكان هر گونه خطا را از بين ببرد. در اين ميان سيستم هايي كه با جان انسان ها در ارتباط هستند داراي ضرايب اطمينان بالايي هستند. در اكثر موارد اعمال ضرايب اطمينان در طراحي و ساخت يك سيستم هزينه هاي زيادي را به همراه دارد كه در قيمت تمام شده ي محصول تاثير مستقيم دارد. حال اگر يك سيستمي اختراع شود كه بتواند عمر قطعات موتور را پيش بيني كند و به كاربر اطلاع دهد و البته قابل اطمينان باشد، مي توان كمي از ضرايب اطمينان را كم كرد. در صنعت حمل و نقل هوايي معمولا عمر مفيد قطعات براساس ساعت كاري تعيين مي شود مثلا ياتاقان غلتشي كه يكي از اجزاي موتور است 3000 ساعت كاري عمر مفيدش است و يا در صنعت حمل و نقل زميني عمر مفيد قطعات موتور براساس مسافت طي شده يا همان مقدار كيلومتر طي شده مشخص مي شود براي مثال شمع جرقه موتور بعد از 30000 كيلومتر بايد بازديد و در صورت لزوم تعويض گردد.