برنج بعنوان دومين غذاي اصلي مردم كشور از اهميت خاصي برخوردار مي باشد. سختي كار، هزينه كارگري بالا براي توليد اين محصول باعث تحت شعاع قراردان كشت و توسعه اين محصول مي گردد.توسعه مكانيزاسيون بويژه در كشت اين محصول مي تواند تا حدودي اين مسئله را برطرف نمايد. حدود دو دهه فعاليت قابل توجه اي جهت توسعه كشت مكانيزه برنج در شمال كشور انجام شده ولي توسعه كشت مكانيزه بسياركند مي باشد. كشورهايي نظير ژاپن،كره جنوبي كه شرايط اقليمي مشابه شمال كشور را دارند بطور كامل نسبت به كشت مكانيزه برنج اقدام نموده اند و هر ساله با ابداع تكنولوژي و ماشين آلات جديد نسبت به روز رساني آن اقدام مي نمايند. با توجه به تجارب اين كشورها ضروري است نسبت به تحقيق و توسعه اين مهم توجه و حمايت ويژه اي داشته و نسبت به بومي سازي اين تكنولوژي اقدام نمود. در حال حاضر توليد كنندگان كشت مكانيزه برنج و بانكهاي نشا پس از بذر پاشي كردن بذور در جعبه هاي نشا آنها را در گرمخانه كه داراي30-25 درجه سانتي گراد مي باشد به مدت دو تا سه روز نگهداري وپس از سبز شدن به خزانه منتقل مي نمايد. اين روش در صورت عدم تغييرات شديد درجه حرارت مناسب و كم هزينه خواهد بود. در صورتيكه در شمال كشور بر اساس گزارشات هواشناسي تغييرات دمايي در بعضي از روزهاي فروردين و ارديبهشت بسيار زياد بطوريكه اين مقدار خيلي كمتر از حرارت صفر فيزيولوژيك گياه برنج بين 10-8 درجه و نيز بيشتر از حداكثر درجه حرارت مورد نياز گياه برنج 35 درجه و حتي به 50-45 درجه سانتي گراد مي رسد. مشكل حداكثر درجه حرارت در پوشش پلاستيكي با ارتفاع كم خزانه برنج خيلي حاد مي باشد. نوسانات شديد حرارتي هر ساله باعث خسارت مستقيم و غير مستقيم توسط تنش حرارتي به گياهچه هاي برنج بويژه در كشت مكانيزه مي گردد. حساسيت بالاي گياهچه ها در كشت مكانيزه بدليل ارتفاع كم جعبه نشا و وسطحي بودن ريشه هاي برنج تحت تاثير مستقيم حرارت خزانه با پوشش پلاستيكي مي باشد. اين معضل در بعضي از سالها آنقدر شديد مي باشد كه كشاورزان مجبور به بذرپاشي مجدد در جعبه هاي نشا مي شوند و اين هم به لحاظ اقتصادي باعث افزايش هزينه توليدشده و نيزكاهش گسترش كشت مكانيزه برنج مي گردد. بهينه سازي توليد و پرورش نشا در كشت مكانيزه با استفاده از سيستم هوشمند در خزانه هاي برنج موجب تسهيل و گسترش كشت مكانيزه برنج خواهد شد. امروزه كشاورزي دقيق با استفاده از نرم افزار و سخت افزار مباحثي نويني است كه براي آموزش دانشجويان كشاورزي جهت ارتقاي كمي و كيفي توليدات محصولات كشاورزي تدريس مي شود و لازم است اين مباحث در عرصه توليد نيز استفاده وبكار گرفته شود.