خلاصه: در تحقيق حاضر به بررسي كاربرد مواد جاذب نفتي (پودر تالك، خاك اره، مخلوط بنتونيت و كربن اكتيو، كربن اكتيو وسبوس برنج ) پرداخته شده است. بدين منظور در اين روش بهينه سازي روش جذب سطحي با استفاده از جاذبهاي پودرتالك، خاك اره مخلوط بنتونيت و كربن اكتيو، كربن اكتيو وسبوس برنج صورت پذيرفته و توانايي خاك منطقه در جذب هيدروكربن هاي آروماتيك چند حلقه اي نيز مورد سنجش قرار گرفت. جهت انجام اين سري از مطالعات ، پسابي حاوي تركيبات PAHs سنتز گرديد و در پايلوئي به شكل مكعب مستطيل كه داراي يك صفحه مشبك به عنوان زهكش بوده، از روي ستوني از جاذب هاي ذكر شده با وزن و ارتفاع مشخص با بار سطحي و شرايط كاملا ثابت عبور داده شد، غلظت تركيبات PAHs در نمونه هايي كه از خروجي پايلوت در فواصل زماني 30 دقيقه مورد سنجش قرار گرفت و نتايج حاصله از اين آزمايشات ميداني مورد كاوش و بررسي قرار گرفت. همچنين در ادامه از نرم افزار Hydrus جهت مدلسازي تغييرات غلظت تركيبات PAHs استفاده شد. درنهايت جهت حركت درك واقعي رفتار سيستم ، با استفاده از معادلات فروندلبخ و لانگمويرمدلسازي فرايند جذب صورت گرفت ونتايج نشان داد، مدل جذبي فروند لبخ داراي بالاترين توجيه مي باشد(به عبارت ديگر كارايي استفاده از جاذب هاي نفتي را توجيه مي نمايد) نتايج مربوط به بخش مدلسازي نيز بيانگر آن بود كه داده هاي آزمايشگاهي با داده هاي حاصل از مدل مطابقت خوبي دارد. به عبارتي جاذب هاي معرفي شده (پودرتالك ، خاك اره، مخلوط بنتونيت و كربن اكتيو، كربن اكتيوو سبوس برنج) به طور كامل هيدرو كربن هاي آروماتيك (مواد سمي خروجي از پالايشگاه يا همان پساب خروجي ) را دفع مي كند والبته اين مواد ارزان قيمت(جاذب ها) مانع وارد شدن زيان وضرر جدي به محيط زيست مي گردد.