Ic221m آلياژ ريخته گري بين فلزي پايه nijal بر پايه تركيب شيميايي ni-8ai-8cr-1.5mo-1zr-0.01 b%wt مي باشد. به دليل خواص مكانيكي و فيزيكي مطلوبي از جمله استحكام، مقاومت اكسيد اسيوني و خزشي دما بالاي اين آلياژ، امروزه مورد توجه بسياري از صنايع از جمله هوافضا، صنايع توليد فولاد و نظامي شده است. محدوده دماي كاربرد اين آلياژ 800-600 بوده و نقطه ذوب آن 1170 درجه سيليسيوس مي باشد. از سال 1993 به دليل گسترش تحقيقات و كاربردهاي آن طبق astm a1002-99 استاندارد شده است و از همان زمان محققان سعي در جايگزيني آن با فولاد دارند. 80% حجمي ساختار اني آلياژ را فاز ترد y تشكيل مي دهد و مابقي شامل فازهاي y و ساختار بوتكنيكي نقطه ذوب پايين ni5zr مي باشد. آلياژ ic221m تنها آلياژ آلمينايدي پايه نيكل است كه بر خلاف ساير تركيبات ، قابليت جوش پذيري دارد. جوشكاري اين آلياژ بسيار مشكل بوده و عمده مشكل آن ايجاد تركيب انجمادي در حين جوشكاري است. جوش پذيري اين آلياژ بسيار به تركيب شيميايي وابسته بوده و فقط يك گستره خاصي از پارامترهاي جوشكاري از جمله شدت جريان وسرعت جوشكاري ، جوشهاي سالم عاري از ترك ايجاد مي شود. بر طبق مطالعات انجام گرفته ، راه حل بهبود جوش پذيري، افزايش ميزان عنصر zr زيركونيوم با تشكيل فاز niszr كه آخرين فاز انجمادي است. فضاهاي خالي شده در اثر انقباضي حراراتي فلز پايه و انقباض ناشي از انجماد مذاب را باعث ايجاد ترك در ساختار جوش مي شود را پر مي كند. به همين منظور آلياژ IC221W با تركيب NI-8AI-8CR-1.5MO-3ZR-0.01B %WIريخته گري شد. آلياژهاي IC221M و IC221 در سه حالت با چندين پارامتر مختلف با روش GTA W بدون استفاده از فلز پركننده (AUTOGENOUS) جوشكاري شدند تا محدوده پارمترهاي بهينه جوشكاري و تركيب شيميايي فلز جوش بدست آيد. نتايج بدست آمده حاكي از آن است زماني كه در تركيب فلز جوش مقدار زير كونيوم 3-2.5 درصد وزني باشد ، جوش سالم بدست نخواهد آمد. در قسمت دوم پروژه، جوش پذيري آليژ IC221M به فولاد زنگ نزن آستيني 301 مورد بررسي قرار گرفت و هانند قسمت اول، پارامترهاي بهينه استخراج گرديد. در پروژه حاضر روشهاي ميكروسكوپ نوري و الكتروني(SEM) مجهز به طيف نگار اشعه ايكس (EDX) به منظور مطالعه زيرساخت و تركيب شيميايي فازهاي مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. آناليز پراش اشعه ايكس (XRD) براي شناسايي فازهاي مختلف و احتمال تشكيل فازهاي جديد در فلزات جوش به كار گرفته شد. از آزمايشات مكانيكي سختي سنجي، ريزسختي سنجي، تست كشش و تست ضربه به منظور بررسي و مقايسه خواص مكانيكي فلزات جوش و فلزات پايه استفاده شد. در نهايت رفتار شكست نمونه هاي كشش و ضربه توسط ميكروسكپ الكتروني مورد بررسي قرار گرفت. انتظار مي رود نتايج اين تحقيق براي ساخت فلزات پركننده و يا تركيب شيميايي مناسب جهت جوشكاري آلياژ IC221M مورد استفاده قرار گيرد.