در حال حاضر، در فرآيند تبديل انگور به كشمش، براي آب گيري كشمش از روش آبگيري سطلي استفاده مي شود كه علاوه بر ايجاد افت كيفيت، با اتلاف آب و انرژي و هزينه هاي نيروي انساني همراه است. در اين فرآيند نمي تواند تمام آب روي سطح كشمش گرفته شود، بلكه تنها مي تواند درصد كمي از اين آب از بين برود. اين امر باعث مي شود كشمش ها با درصد بالاي آب، وارد خشك كن شده و در آن جا زمان زيادي براي تبخير آب كشمش صرف شود و زمان خشك شدن طولاني گردد. در اختراع دستگاه تمام اتوماتيك آب گير كشمش، با ايجاد فرآيندي جديد، كشمش در حالي وارد خشك كن مي شود كه تنها 10 درصد رطوبت دارد، در نتيجه زمان خشك شدن آن بسيار كوتاه تر از قبل مي شود كه اين امر، هم باعث كاهش مصرف انرژي حرارتي در خشك كن و هم سبب افزايش ظرفيت خشك كردن شده و كاهش اتلاف آب و هزينه هاي نيروي انساني و سرعت بيشتر استحصال را در پي دارد.