فيوز زيرسطحي كه گاهي فيوز مجاورتي نيز ناميده ميشود در واقع قسمتي از كلاهك سرجنگي است كه هنگام به هدف نخوردن مستقيم به هدف (به هر علت) فرمان انفجار كلاهك سرجنگي را مي دهد. اين كار باعث ميشود كه كلاهك سرجنگي كه به هدف اصلي اصابت نكرده است به هدر نرود و خود را در مجاورت هدف منفجر كند و خسارت هدف را موجب شود. فيوزهاي كلاهك هاي سرجنگي زيرسطحي به هر دو نوع عامل (active) و غير عامل (passive) عمل مي كنند، بيشتر فيوزهاي سرجنگي به صورت غير عامل است به عنوان مثال مي توان به فيوزهاي مغناطيسي اشاره كرد كه هنگام عبور از كنار اشياء فرومغناطيس يا پارامغناطيس با توجه به تغيير در حوزه ميدان مغناطيسي شان عمل كرده و دستور انفجار كلاهك سرجنگي را مي دهند. اين فيوزها امروزه دچار مشكل هستند زيرا شناورهاي زيرسطحي و سطحي مدرن به گونه اي ساخته شده اند كه با توليد يك ميدان مغناطيسي مخالف ميدان مغناطيسي اوليه ناشي از جنس خود را از بين مي برند و ديگر به روش غيرعامل هدف شناسايي نمي شود. با اين توصيفات محققان فيوزهاي مغناطيسي عامل را طراحي كرده اند بدين صورت كه فيوز، خود، ميدان مغناطيسي خارجي اعمال مي كند و چنانچه اين ميدان مغناطيسي دچار اختلال گردد، دستور انفجار ميدهد. در هر دو نوع فيوزهاي عامل و غير عامل مغناطيسي اين عيب وجود دارد كه كلاهك سرجنگي در اثر جمينگ (Jamming)دشمن دچار اشتباه گردد و در كنار هدفهاي غير واقعي كوچك منفجر شود. كه در طراحي فيوزهاي ليزري با چشمه لامبرتين اين مشكل مرتفع شده است و با تابش و باز تابش نور ليزري كه از چشمه لاميرتين منتشر مي شود مي توان هدف اصلي را مورد اصابت قرار داد.