طراحي و ساخت نانودارو بر پايه ي دانه هاي آلژينات مغناطيسي براي درمان سلولهاي سرطاني سينه MCF-7، مربوط به حوزه ي نانوبيوتكنولوژي و نانوفناوري (نانودارورساني) مي باشد. داروهاي شيمي درمان سرطان در اغلب موارد از جمله عدم اختصاصي بودن، توزيع دارو بين سلول هاي سالم و سرطاني، سميت بالا، مشكل عدم حلاليت دارو، دفع سريع كليوي و واكنش دارو از طريق گروه فعال خود با پروتئين هاي آزاد در گردش خون را به همراه دارند كه استفاده از آن ها را براي درمان سرطان محدود مي كند به همين دليل با كمك اين نانودارو با كپسوله كردن متوتروكسات با دانه هاي آلژينات مغناطيسي پوشش داده شده با گلوتارآلدهيد-كراس لينكر كيتوزان گامي بلند در جهت كاهش عوارض جانبي دارو و درمان موثر سرطان سينه برداشت. متوتركسات به واسطه كيتوزان به دانه هاي آلژينات مغناطيسي بارگذاري شد. پس از مشخصه يابي فيزيكوشيميايي (SEM,DLS)، بررسي الگوي رهايش دارو از طريق كيسه دياليز و آزمون methylthiazol tetrazolium (MTT) براي ارزيابي سميت سلولي نانودارو بر روي سلولهاي MCF-7 نتايج بدست آمده بيانگر اين واقعيت است كه نانوداروي طراحي شده در اين تحقيق باعث بهبود اثر درماني دارو، كاهش دوز داروي مصرفي و در نتيجه كاهش عوارض جانبي دارو بر روي بافت هاي غير هدف مي شود كه مي تواند يك روش درماني موثرتر جهت درمان سرطان سينه باشد.