به منظور تامين ايمني يك سيستم احتراق و افزايش ضريب اطمينان آن، بايد مجهز به سيستم‌هاي نظارتي و كنترلي باشد. يكي از اجزاي كليدي در كنترل ايمني سيستم احتراق، دستگاه آشكارساز شعله است. يك دستگاه ايده‌آل آشكارسازي شعله، بايد شعله موردنظر را تشخيص داده در حاليكه شعله‌ها و منابع ديگر سيگنال و به طور كلي شرايط محيطي، بر روي آن تاثيري نگذارند. دستگاه آشكارساز فرابنفش شعله به عنوان بخشي از يك سيستم كنترل ايمني كوره، با اندازه‌گيري ميزان فرابنفش شعله، به منظور كنترل و مشاهده وضعيت شعله به كار مي‌رود. در اين دستگاه، تابش فرابنفش شعله (در بازه طول موجي 190-270 nm) با عبور از يك پنجره فرابنفش كه در ورودي محفظه دستگاه تعبيه شده و يك شاتر مكانيكي به يك آشكارساز مي‌رسد. با توجه به خروجي آشكارساز، وضعيت شعله بوسيله LED‌هاي روي بدنه و سيگنال آنالوگ خروجي گزارش مي‌شود. بخش الكترونيك دستگاه آشكارساز فرابنفش شعله شامل سه مدار اصلي الكترونيكي شامل مدار تغذيه، مدار تشخيص دهنده تابش UV و مداركنترلي مي‌باشد. مدار تغذيه شامل چهار بخش اصلي ترانس، رگولاتور، درايور لامپ و يكسوكننده است. مدار تشخيص دهنده‌ي تابش UV شامل يك آشكارساز UV به همراه مدارتقويت كننده‌ي سيگنال خروجي آن مي‌باشد. بخش ديگر، مداركنترلي دستگاه است كه تصميم‌گيري‌هاي مختلف توسط اين بخش انجام مي‌شود و شامل يك شاتر و مدار راه انداز آن، ميكروكنترلر، رله‌ي كنترلر و مدارتحريك آن و LED‌هاي نمايشگر خروجي مي‌باشد. لامپ آشكارسازي فرابنفش شعله، از UVكوارتز ساخته شده است. اين لامپ با يك گاز پرشده و سپس آب‌بندي شده است. اين آشكارساز، شامل دو الكترود است كه به يك منبع ولتاژ AC متصل مي‌شود. هنگامي كه تابش فرابنفش به گاز درون لامپ برخورد مي‌كند، الكترونها آزاد شده و گاز يونيزه مي‌شود. سپس يك جريان الكتروني بين دو الكترود برقرار مي‌شود. اين فرايند تنها با دريافت تابش فرابنفش در بازه طول‌موجي ذكر شده صورت مي‌گيرد. وقتي شعله وجود دارد و تابش UV به لامپ مي‌رسد، آشكارساز سيگنالي متناسب با شدت شعله توليد مي‌كند و زماني كه شعله وجود ندارد و هيچ تابش UV به لامپ نمي‌رسد، سيگنالي وجود نخواهد داشت. لذا تنها با استفاده از اندازه سيگنال مي‌توان مشخص ساخت كه سيگنال رسيده ناشي از شعله مورد نظر است يا شعله‌هاي مجاور و يا زمينه.