پاندمي ويروس SARS-CoV-2 يا كرونا مرگبارترين عفونت منتشر شده در سده ي اخير بوده و سرتاسر جهان را دچار بحراني كم سابقه كرده است. بنابراين، يك نگراني عمده سبقت گرفتن ميزان مبتلايان از ظرفيت سيستم سلامت، عدم دريافت مراقبت لازم و در نتيجه افزايش ميزان مرگ و مير است. از سوي ديگر تا كنون تلاش ها براي پيشنهاد يك راهكار درمان قطعي بي نتيجه مانده و توسعه ي واكسن نيز چندين ماه به طول مي انجامد. كليد ورود ويروس كرونا به سلول اتصال spike protein به ACE-2 است كه به ميزان بسيار بالايي در سلول هاي اپيتليوم ريه، كليه و سيستم گوارش بيان مي شود . اما از آنجاييكه تظاهرات باليني در بيماران محدود به علايم ريوي خواهد بود، اين فرضيه مطرح مي شود كه ويروس تحت تاثير pH اسيدي و پروتئازهاي معده كاملا تخريب مي گردد. بنابراين با در نظر گرفتن معده به عنوان يك الگوي موفق مقابله با ويروس كرونا، فرضيه ي القاي شرايط مشابه در ريه شكل مي گيرد. اسيد هيدروكلريدريك (HCl) كه تحت عنوان اسيد معده نيز شناخته مي گردد به عنوان ماده موثر براي غير فعال كردن ويروس كرونا به منظور مصرف استنشاقي بهينه سازي شد. با تجويز اين تركيب به صورت استنشاقي با دوز دو بار در روز به مدت 5 الي 10 روز، سطح ويروس در ميزان اندك باقي مانده تا زماني كه سيستم ايمني ثانويه ي بيمار نسبت به ويروس فعاليت خود را آغاز كند.