انعقاد الكتريكي يكي از روش هاي موجود براي تصفيه فاضلاب مي باشد. اما تاكنون از اين روش براي تصفيه فاضلاب صنايع پتروشيمي كه با عنوان اسپنت كاستيك شناخته مي شوند استفاده نشده است. استفاده از انعقاد الكتريكي براي تصفيه اين فاضلاب مشكلاتي همچون ايجاد پليمر و ... كه سبب گرفتگي در تجهيزات ميگردد را ندارد. براي جلوگيري از ايجاد پليمر كه در بخش خنثي سازي يكي از مشكلات موجود در صنعت براي تصفيه اين پساب مي باشد ابتدا يك فرايند انعقاد الكتريكي به مدت زمان 10 دقيقه صورت مي گيرد. با انجام اين فرايند يون هاي به وجود امده در سيستم باعث ته نشيني مواد روغني و در نتيجه از تشكيل پليمر جلوگيري به عمل مي آورند. به اين مرحله، مرحله پيش انعقاد مي گوييم. سپس با انجام عمل خنثي سازي به وسيله اضافه كردن اسيد سولفوريك ميزان آلايندگي پساب را تا حدودي كاهش داده و همچنين ميزان قلياييت پساب را جهت بالا بردن راندمان فرايند كاهش مي دهيم. انجام عمل انعقاد الكتريكي به مدت زمان 30 دقيقه باعث كاهش ميزان الايندگي سيستم براي بار اول بعد از خنثي سازي پساب به ميزان بالا مي شود. با قرار دادن محلول در حالت ايستا به مدت زمان 5 دقيقه مي بينيم كه لخته ها شروع به تشكيل و ته نشيني مي كنند. بعد از اين مرحله كه به آن مرحله اول انعقاد الكتريكي مي گوييم، مرحله دوم انعقاد الكتريكي را آغاز مي كنيم، مرحله دوم انعقاد الكتريكي به مدت زمان 20 دقيقه انجام خواهد شد. لازم به ذكر است كه مرحله پيش انعقاد خود باعث كاهش ظرفيت قليايي سيستم شده و ميزان حجم اسيد مصرفي را كاهش مي دهد. بعد از اين دومرحله انعقاد الكتريكي محلول مورد نظر را را به مدت 5 دقيقه در حالت پايدار قرار داده و با ته نشين شدن لخته ها، از قسمت بالاي محلول نمونه برداري كرده و ميزان اكسيژن خواهي آن را اندازه گيري مي كنيم. در اين روش ميزان اكسيژن خواهي سيستم از حدود 40000ميليگرم بر ليتر به 3000 ميلي گرم بر ليتر كاهش داده مي شود.

شكست حرارتي هيدروكربن ها در حضور بخار آب منجر به توليد الفين ها مي شود. طي اين فرآيند شكست، ملكول هاي سنگين به موادي سبكتر با ارزش بيشتر شكسته مي شوند. فرايند شكست حرارتي در راكتورهاي لوله اي بلند كه با نام راكتورهاي تشعشعي نيز شناخته مي شوند، انجام مي پذيرد. در فرآيند كراكينگ دو محصول جانبي نامطلوب كك و كربن منواكسيد تشكيل مي شود. كك تشكيل شده در فرآيند منجر به رسوب و گرفتگي راكتور، كاهش انتقال حرارت، كاهش بازده و افزايش افت فشار در طول راكتور مي گردد. همچنين كربن منواكسيد توليدي طي فرآيند كراكينگ به عنوان سم كاتاليست هاي پايين دستي شناخته مي شود. بنابراين كاهش ميزان كك و كربن منواكسيد از اهميت بالايي برخوردار است. در حال حاضر در پتروشيمي جم از تركيب سولفيدي دي متيل دي سولفيد (DMDS) به عنوان بازدارنده تشكيل كك و كربن منواكسيد استفاده مي شود. بر اساس اين اختراع، افزودني سولفيدي- فسفري معرفي شده مي تواند به عنوان بازدارنده تشكيل كك و كربن منواكسيد در فرآيند كراكينگ هيدروكربن ها با بخارآب و هيدروكربن در غلظت مشخص مخلوط شده و وارد كوره هاي كراكينگ مي شود.

شكست حرارتي هيدروكربن ها در حضور بخار آب منجر به توليد الفين ها مي شود. طي اين فرآيند شكست، ملكول هاي سنگين به موادي سبك تر با ارزش بيشتر شكسته مي شوند. فرايند شكست حرارتي در راكتورهاي لوله اي بلند كه با نام راكتورهاي تشعشعي نيز شناخته مي شوند و در يك كوره ي گازي بزرگ به‌صورت عمودي قرار مي گيرند، انجام مي پذيرد. اين راكتورها معمولا از آلياژهاي مقاوم حرارتي و از جنس آهن-نيكل- كروم ساخته مي شوند. مخلوط هيدروكربن و بخار از كوره عبور داده مي شود تا به دماي موردنياز براي كراكينگ برسد. در ابتداي فرآيند كه خوراك هيدروكربني با سطح راكتور در تماس است، اين سطح به عنوان كاتاليست عمل كرده و ميزان تشكيل دو محصول جانبي نامطلوب كك و CO در فرآيند كراكينگ به مقدار قابل توجهي زياد مي باشد. با گذشت زمان و پوشيده شدن سطح راكتور از كك، خاصيت كاتاليستي سطح كاهش پيدا كرده و نرخ تشكيل كك نيز كمتر مي شود. كك تشكيل شده در فرآيند منجر به رسوب و گرفتگي راكتور، كاهش انتقال حرارت، كاهش بازده و افزايش افت فشار در طول راكتور مي گردد. در نتيجه نياز است عمليات توليد متوقف شده و فرآيند كك زدايي انجام شود. فرآيند كك زدايي به وسيله سوزاندن كك با مخلوط بخارآب و هوا انجام مي شود. با كاهش ميزان كك تشكيل شده در فرآيند ميزان در سرويس بودن كوره ها بيشتر و در نتيجه تعداد دوره هاي كك زدايي در طي يك بازه زماني مشخص كاهش خواهد يافت. همچنين CO توليدي طي فرآيند كراكينگ به عنوان سم كاتاليست هاي پايين دستي شناخته مي شود. بنابراين كاهش ميزان كك و CO از اهميت بالايي برخوردار است. بر اساس اين اختراع، پيشنهاد مي شود قبل از انجام فرآيند كراكينگ يك مرحله اصلاح خاصيت كاتاليستي سطح با استفاده از تركيب سولفوري انجام شود. اين عمليات منجر به كاهش خاصيت كاتاليستي سطح فلز مي شود. در نتيجه ميزان تشكيل كك و CO در ابتداي فرآيند به شدت كاهش مي يابد.

يكي از پساب هاي توليد شده در واحدهاي پتروشيمي و پالايشگاهي كه ميزان آلودگي آن بسيار بالاست اسپنت كاستيك نام دارد. اين پساب در اثر حذف گازهاي اسيدي، مركاپتان ها و سولفيدها از جريان هاي گازي با استفاده از سديم هيدروكسيد به وجود مي آيد. ميزان آلاينده‌ها به خصوص COD موجود در پساب Spent Causticبسيار بالا بوده (بيشتر از ppm 30000) و امكان تخليه يا ورود پساب به سيستم هاي معمول تصفيه مثل سيستم هاي بيولوژيك وجود ندارد زيرا ايجاد شوك آلودگي خواهد كرد. اين تركيبات به شدت آلاينده و بد بو بوده و براي سلامتي انسان خطردارند. باتوجه به اين مشكلات تصفيه اين پساب براي واحدهاي صنعتي لازم مي باشد. روش هاي مختلفي براي تصفيه اين پساب وجود دارد كه هيچكدام به تنهايي نمي توانند استانداردهاي محيط زيستي را تامين كنند. روش انعقاد الكتريكي با استفاده از الكترود آهن مي تواند ميزان آلودگي اين پساب را به ميزان 80% كاهش دهد. روش اكسيداسيون پيشرفته نيز مي تواند ميزان آلودگي اين پساب را كاهش دهد. در صورت تلفيق اين دو روش مي توان از يون هاي اضافي موجود در پساب در هنگام استفاده از روش انعقاد الكتريكي براي فعالسازي راديكال سولفات بهره برد و با ايجاد تغييرات عملياتي در فرايند آنها به استانداردهاي محيط زيستي براي دفع اين پساب رسيد.