پروژه تحقيقاتي حاضر در جهت دستيابي به فناوري هاي نوين در زمينه رفع آلودگي هاي راديواكتيو انجام شده است. در اين زمينه ساخت و استفاده از رزين هاي مبادله كننده با بازدهي و كاراي بالا، به عنوان رويكردي نوين در تحقيقات و همچنين روشي كاربردي در علوم زيست محيطي مطرح مي باشد. در اين پروژه به منظور جداسازي يون 137 CS كه يكي از مهمترين پاره هاي شكاف هسته اي مي باشد. كامپوزيت سديم تيتانوسيليكات پلي اكريلونتريل با عنوان اختصاري STS-PAN براي اولين بار در كشور ساخته شد و كارايي آن در جذب 137 CS در شرايطي پيوسته و در مقياس آزمايشگاهي ارزابي گرديد. تاثير متغيرهاي مختلف نظير دما و PH و زمان تماس بر ميزان جذب راديونوكلونيد مورد نظر بررسي شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه جاذب سنتز شده، در برابر حرارت و تابش مقاوم بوده و داراي راندمان جذب بسيار بالايي است داراي كاربردي كليدي در صنعت پسامندهاي هسته اي بوده كه با توجه به پيشرفت هاي اخير هسته اي كشور بسيار حائز اهميت مي باشد.