اين اختراع در زمينه ايمپلنت هاي دنداني چند قطعه اي است كه براي جايگزيني ريشه دندان طبيعي از دست رفته در فك كاشته مي شوند. عدم لحاظ عوامل بيولوژيك و بيومكانيكي در طراحي اين ايمپلنت ها باعث بروز مشكلاتي مانند تحليل رفتن استخوان فك، ايجاد التهاب و عفونت در استخوان و بافت هاي عصبي و خوني اطراف، شل شدن اتصال بين قطعات ايمپلنت و شكست ناشي از خستگي آنها مي شود كه همگي مي توانند طول عمر ايمپلنت را كاهش دهند. در اين اختراع با لحاظ عوامل مختلف موثر بر تنش هاي وارد بر استخوان و ايمپلنت و بافت هاي اطراف و همچنين ملاحظات بيولوژيك با بهينه سازي هندسه كلي قطعات ايمپلنت، مشخصات و هندسه رزوه هاي فيكسچر، مكانيزم اتصال قطعات ايمپلنت عملكرد موفق ايمپلنت دنداني در بازه هاي طولاني پس از كاشت تضمين مي شود.