3-خلاصه اختراع 1 - عنوان اختراع: دستگاه دو منظوره جداكنندۀ فلس و استخوان دندۀ ماهي 2 - زمينه فني كه اختراع به آن تعلق دارد: مهندسي فرآوري محصولات شيلاتي 3- مشكلات فني: الف – نبود دستگاه با كاراي بالا تر براي دو هدف حذف فلس واستخوان دنده ماهي . ب – محدويت در كار پيوسته با دستگاهاي موجود . ج –محدوديت در آزادي دست در دستگاه موجود . كاربرد يا كاربردهاي اصلي اختراع : الف– مصارف خانگي: براي كندن فلس و استخوان دندۀ ماهي ب- مراكر عرضه مواد پروتئيني براي پاك كردن ماهي (كندن فلس ماهي) ت –مصارف صنعتي براي كارخانهاي فرآوري محصولات شيلاتي براي حدف فلس و استخوان دندۀ ماهي زمانيكه هدف توليد فيله هاي تن پاك است 4 - ويژيگي فني الف -قابل اجرا در تمام شرايط ممكن است . ب – با توجه به ساختار ونياز مي توان با انرژي هاي باتري ذخيراي يا برق مستقيم استفاده كرد. ج – با توجه به ساختار و كار كرد هزينه و وقت كمتري لازم است . د-قطعات مكنيكي كمتري در تماس بوده . ه-قابليت شستشو بعد از هر بار استفاده . 5- برجستگيهاي تكنيكي و فني اختراع: نحوه اي عمل دستگاه در زمان. دستگاه قابليت استفاده در دو وضعيت دارد: الف- به منظور فلس كني؛ در اين حالت قطعه شماره18 با پيچ شدن به محور اصلي مقيد كرده و قطعات شماره 14 (ساختار شانه اي) كه تعداد آنها چهار عدد مي باشد، به آن متصل مي شود. با روشن كردن موتور الكتريكي، اين ساختار شانه اي شكل به دوران در آمده و در تماس با سطح ماهي، فلس هاي آن را جدا مي نمايد. ساختار دنده شانه اي به نحوي است كه در پوست ماهي فرو نمي رود بلكه فلس را از ريشه آن جدا مي نمايد. به منظور جلوگيري از پرت شدن فلس ها به اطراف، پوشش پلاستيكي شفاف (شماره22) طراحي و در بخش فوقاني دستگاه تعبيه مي شود ( شكل 4. ( شكل4: نماي ايزومتريك از بخش جداكنندۀ فلس ماهي ب-به منظور حذف استخوان دنده؛ براي اين منظور تنها نياز است كه بخش هاي مربوط به جداسازي فلس از دستگاه جدا شود. محافظ (پوشش پلاستيكي) و قطعات مرتبط با بخش جداكنندۀ فلس ها به آساني قابليت جداشدن از دستگاه را دارند. با جداسازي قطعات مورد اشاره، دستگاه قابليت استفاده به منظور كندن استخوان هاي دندۀ فيلۀ ماهي را دارد. دستگاه طوري طراحي شده است كه سرعت حركت چرخ دنده هاي مربوط به بخش جداسازِ استخوان دنده از چرخ دنده هاي مربوط به بخش جداكنندۀ فلس كمتر باشد تا آسيبي به بافت گوشت ماهي نرساند. موتور داراي دو وضعيت دور كُند و تُند مي باشد. با روشن كردن موتور با دور كم، چرخ دنده مركزي به چرخش در مي آيد. با چرخش چرخ دندۀ مركزي (در جهت ساعت گرد) دو چرخ دندۀ متصل به استوانه هاي شيار دار به چرخش در خواهد آمد. دوران اين دو استوانه پاد ساعت گرد مي باشد. اين حركت باعث كنده شدن استخوان دنده مي شود ( شكل 5.( شكل5: استوانه هاي شياردار شماره 20، آج تخت خورده تا عمل افزايش سطح تماس را ايجاد نمايد. اين عمل موجب كنده شدن استخوانهاي دنده را از طريق درگيري با لبه هاي پخ (قطعه شماره 15 و16 در ناحيه سبز رنگ) براي ما فرآهم مي كند.