بانك هاي خازني بزرگ عمدتا شامل دو بانك خازني 1 و 2 هستند كه اتصال آنها بصورت ستاره با نوترال زمين نشده مي باشد و علاوه بر سه فاز، نوترال آنها نيز به يكديگر متصل مي شود. در اين اختراع، رله جديدي براي حفاظت اين نوع بانك خازني پيشنهاد شده است. سيگنال هاي مورد نياز در اين رله شامل جريان عبوري از سيم متصل كننده نوترال بانك هاي 1 و 2 (جريان IN)، ولتاژ فاز به زمين در سه ترمينال و همچنين ولتاژ فاز به زمين در وسط هر يك از بانك هاي خازني 1 و 2 مي باشد. در اين رله، اختلاف ولتاژهاي مذكور در هر يك از فازهاي بانك خازني 1 و 2 بطور مجزا تعيين مي شود (پارامتر ΔV). ضمنا اختلاف جريان IN نيز پس از ايجاد هر تغييري در اندازه آن محاسبه مي شود (ΔIN). كل بانك خازني به 12 بخش مساوي تقسيم شده است. در صورت تغيير زياد دامنه جريان IN كه نشانگر بروز اتصال كوتاه در يك المان خازني است، بر مبناي دامنه و زاويه دو پارامتر ΔIN و ΔVN، تعيين مي شود كه المان خازني در كدام يك از 12 بخش، معيوب شده است. چنانچه تعداد المان معيوب در يكي از بخش ها از حد مجاز فراتر رود، در اين صورت سيگنال قطع بانك خازني توسط رله صادر مي شود.