امروزه با وجود پيشرفت¬هاي چشمگير در زمينه بيماري¬ديابت، سوختگي و زخم¬هاي بستر، عمل¬هاي جراحي و مراقبت¬هاي بعد از آن، چالش¬هايي ازجمله ريسك بالاي ايجاد عوارض و عفونت زخم مانع بهبودي مي¬شود كه منجر به نارضايتي بيمار و ايجاد بار اقتصادي مي¬گردد. استفاده از آنتي¬بيوتيك جهت بهبود عفونت، عوارضي مانند مسموميت كبدي،كليوي و پيدايش باكتري¬هاي مقاوم به آنتي بيوتيك مي¬گردد. هدف از اختراع، تهيه زخم¬پوش اسفنجي آنتي¬باكتريال حاوي پلي¬وينيل¬پيروليدون(PVP)، كيتوسان(CS) و فيبرين غني از پلاكت(PRF) جهت ترميم زخم به روش خشك¬كردن¬انجمادي مي¬باشد. PVP داراي خاصيت آنتي¬باكتريال و آبدوستي است و CS نيز علاوه بر خاصيت ترميم¬كنندگي زخم و انعقاد خون، داراي خاصيت آنتي باكتريال مي¬باشد كه در نتيجه كنترل پراكندگي عفونت در محل زخم نقش بسياري دارد. آماده سازي PRF با هدف تجمع پلاكت¬ها در يك توده فيبريني و رهايش سيتوكين¬ها و فاكتورهاي رشد از آن با گذشت زمان، انجام مي¬شود. فاكتورهاي رشد آزاد شده از PRF مانند فاكتور رشد اندوتليال عروقي، فاكتوررشد فيبروبلاست و .. نقش اساسي در فرايند بازسازي زخم دارد. بنابراين زخم¬پوش هيدروژلي حاصل علاوه بر قابليت تورم و حفظ هيدراتاسيون زخم، خاصيت آنتي باكتريال داشته و موجب تحريك رگزايي و تسريع در فرايند ترميم زخم مي¬شود.