ژن درماني يكي از روش هاي درماني است كه امروزه مد نظر بسياري از محققين قرار گرفته است. يكي از مهم ترين مراحل در ژن درماني˛ انتقال ژن مورد نظر به داخل ژنوم سلول مي باشد كه اين فرايند به واسطه يك وكتور يا حامل انجام مي گيرد. . با توجه به اهميت انسولين در تنظيم متابوليسم بدن، روش هاي متعددي به منظور جبران كمبود ان آزمايش شده است. اگرچه استفاده از وكتورهاي ويروسي براي انتقال ژن به سلولهاي يوكاريوتي پديده بسيار ارزشمندي مي باشد˛ اما استفاده از اين وكتورها معايبي دارد كه مي تواند بر نتيجه ژن درماني اثرات منفي داشته باشد. از جمله اين معايب مي توان به فعال شدن مجدد ويروس (وكتور مورد نظر) و ايجاد پاسخ هاي ايمني˛ عدم جايگيري دقيق و صحيح ژن درمانگر درژنوم اشاره كرد. سازه ژني غيرويروسي تهيه شده كه جهت ثبت اختراع ارائه شده است داراي ويژگي هاي زير مي باشد كه آن را از ديگر حامل ها در ژن درماني متمايز ميكند: 1: استفاده از روش DNA برهنه(Naked DNA ) كه فاقد سميت براي سلول مورد نظر مي باشد. 2: عدم استفاده از اجزاي ويروسي در نتيجه نداشتن خطرات و معايب ناشي از آنها 3: جايگزيني هدفمند ژن مورد نظر درداخل ژنوم سلول 4: بكارگيري فرايند جايگزيني همسان (Homologous recombination) از طريق طراحي دو بازوي همولوگ در دو سر سازه جهت قرار دادن ژن مورد نظر در توالي ريبوزومال rDNA انساني كه داراي تعداد كپي هاي زيادي (حدود 400 كپي) در سلول مي باشد كه خطر آسيب به توالي ژني ضروري كه تنها يك كپي از آنها در ژنوم وجود دارد از بين ميرود. 5: توانايي كلون سازي انواع ژن هاي مورد نظردر بيماري هاي ژنتيكي در سازه جهت مطالعات تحقيقاتي به دليل طراحي ويژه آن و قرار دادن جايگاه هاي برش آنزيمي متعدد جهت كلون سازي 6: قرار دادن ژن انسولين به همراه پروموتر اختصاصي و مشاهده بيان آن در سلول مورد نظر