‏توانايي ليستريا مونوسيتوژنز به حيات و رشد در شرايط يخچالي در برخي از فرآورده هاي غذايي آماده مصرف يك مسئله حائز اهميت در بهداشت و سلامت جامعه است. در اين مطالعه اثر مهاري، آويشن دنايي، آويشن خوزستاني و مرزه بختياري (در غلظت ١ ‏درصد) بر روي رشد ليستريا مونوسيتوژنز تلقيح شده با غلظت هاي كم و زياد بر سطوح كالباس مرغ ( ٩٠ ‏درصد) نگهداري شده در يخچال مورد بررسي قرار گرفت. ‏همه اسانس هاي گياهي بررسي شده (آويشن دنايي و آويشن خوزستاني و مرزه بختياري) قادر به كاهش قابل توجه جمعيت ليستريا مونوسيتوژنز روي كالباس مرغ طي روزهاي 7 و 14 نسبت به گروه كنترل بودند. ‏نتيجه نهايي اين مطالعه نشان داد اضافه نمودن اسانس هاي گياهان آويشن دنايي و آويشن خوزستاني و مرزه بختياري به كالباس مرغ روش مناسبي براي كنترل ليستريا مونوسيتوژنز در كالباس مرغ است. اين گياهان علاوه بر اثر ضدميكروبي، برخلاف نگهدارنده هاي سنتتيك از جمله نيتريت و نيترات اثرات مضر و مخربي روي بدن مصرف كننده نداشته و با توجه به اينكه گياهان معطري هستند قادرند تا حدودي بو و طعم نامطلوب حاصل از فرآيند توليد فرآورده هايي چون محصولات گوشتي حرارت ديده را كاهش دهند.

خلاصه: در سراسر جهان سالانه هزاران نفر به انواع مختلف زخم دچار مي شوند . زم ها مخصوصا زخم هاي مزمن به عنوان نگراني هاي مهم و اصلي براي بيمار و پزشك به حساب مي آيند. گياهان دارويي و يا علف دارويي (medicinal herbs & medicinal plants) به آن گروه از گياهاني گفته مي شود كه در جهت مصارف پزشكي ، درماني يا كلينيكي و داروسازي انسان ودام قرار گيرد نتايج مطالعات اتنوبوتاني و طب سنتي درايران حاكي از استفاده از گياهان دارويي متعددي با نقش قابضي در درمان زخم هاي انسان و دام مي باشد. در همين رابطه نتايج بررسي هاي اتنوبوتاني و اتنوفارماكولوژِي) نشان مي دهد كه اقوام بومي استان چهارمحال و بختياري جهت درمان زخم هاي باز انسان و دام از گياهاني نظير پنيرك با نام محلي توله يا ماماپير استفاده مي كنند از اين رو بر آن شديم تا اثرات ضد زخم و آنتي باكتريال آن را در مقايسه با ديگر درمان هاي گياهي رايج و نيز پماد نيتروفورازون به عنوان يك درمان شيميايي آنتي باكتريال شناخته شده بدست آوريم تا بتوانيم با نظر به مزاياي فراوان پمادهاي گياهي در مقايسه با داروهاي شيميايي تركيبي موثر بر پايه عصاره كلروفرمي 10./. پنيرك (malva sylvestirs)(كرم پايه 90+ عصاره گياه10)بيابيم. در اين راستا پس از جمع آوري اطلاعات كمي مساحت زخم در روزهاي نمونه برداري ، عمل تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آناليز واريانس يك طرفه و از مقايسه ارتوگونال به كمك نرم افزارC-Mstat انجام و به منظور مقايسه ميانگين از روش دانكن در سطح احتمال 5 استفاده شد جهت قياس داده ها نيز جهت رسم نمودار روند ترميم زخم در طي 16 روز با استفاده از نرم افزار (Excle office2007) انجام شد.

زخم معده يكي از شايع ترين مشكلات گوارشي در انسان است. كه در اثر عوامل متعدد از جمله حساسيت ارثي به ايجاد زخم، استرس، چاقي، سيگار ، برگشت نمك هاي صفراوي از دوازدهه به درون معده، خوردن حلال هاي چربي (الكل)، داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي ايجاد مي شود. از آنجايي كه داروهاي شيميايي داراي عوارض جانبي مي باشند لزوم استفاده از گياهان دارويي با عوارض كمتر وجود دارد. در دانش بومي استان كرمان و چهار محال بختياري از گياهان خيموك و ميوه بلوط جهت درمان زخم هاي معده استفاده مي شود ولي تاكنون مطالعه اي در زمينه تاثير اين گياهان صورت نگرفته است. در مطالعه اخير، از اتانول جهت ايجاد زخم معده در موش صحرايي استفاده شد و سپس اثر درماني عصاره هاي هيدرولكلي خيموك و بلوط بر روند زخم ها 3، 6، 9 و 14 روز پس از ايجاد زخم در معده موش صحرايي مورد بررسي قرار گرفت. در اين تحقيق تمام مقادير تجويز شده از عصاره هاي گياهي (250,500,1000mg/kg) و داروي امپرازول (گروه شاهد مثبت) در روزهاي ذكر شده نسبت به گروه شاهد منفي كه آب مقطر دريافت كرده بودند بطور معني داري زخم هاي ايجاد شده توسط الكل را درمان كرده بودند. دوزهاي 500 و 1000 از عصاره ها و گروه امپرازول در روزهاي 6، 9 و 14 درمان نسبت به دوز 250 تاثير بيشتري بر كاهش شاخص زخم ها داشته اند هر چند تفاوت معني دار نبوده است. تاثير درماني عصاره ها در روزهاي 9 و 14 پس از ايجاد زخم بهتر مشخص بود و در روز 14 تاثير امپرازول، عصاره خيموك و بلوط با دور (1000mg/kg) به 100 درصد رسيده بود و از نظر ماكروسكوپيك ، هيچگونه زخمي در مخاط معده مشاهده نشد. در مطالعات ميكروسكوپيك نيز زخم ها ترميم يافته بودند و تقريبا ضخامت اپيتليوم در بيشتر نواحي مخاط در حد نرمال رسيده بود ولي بندرت اروزيون هاي كوچك هنوز به چشم مي خورد. 14 روز پس از درمان با دوز 500mg/kg از عصاره هاي خيموك و بلوط، در بعضي از قسمت هاي مخاط اروزيون هاي بسيار كوچكي ديده مي شد. در مطالعات هيستوپاتولوژيك نيز فرورفتگي هايي در قسمت هاي ترميم يافته اپيتليوم مخاط وجود داشت و ضخامت آن در اين نواحي به اندازه نرمال خود نرسيده بود. درصد بهبودي زخم ها در اين دوز بترتيب به 99/9 و 99/8 درصد رسيده بود.

داروی ضد انگل گیاهی مشتق شده از عصاره اتانولی گیاهان مریم‌گلی و درمنه