نظر به اينكه در روشهاي قبلي از كوره هاي گرمكن استفاده ميشد و اين عمل باعث دفرمه شدن سطوح تانكرها و درنتيجه فرسوده شدن آنها ميگرديد كه اين امر در مراحل تخليه و بارگيري خالي از اشكال نبود ، لذا اعمال اين روش نوين نه تنها اين اشكال را برطرف ميساخت بلكه راهگشاي بسياري از صرفه جوئيها كه در نهايت مقرون به صرفه تر بودن امربارگيري و تخلية مادة قيرمذاب بوده است . ضمنا اين روش جديد قابل اعمال در جابجائي مواد سيال ديگري كه نياز به جابجائي در حالت مذاب باشند - مانند روغن و ديگر سيالات ميباشد. در تانكرهاي مرسوم اشكالات مختلفي به شرح زير مشاهده شده است : • اتلاف زمان به دلايل گرم نمودن مجدد تانكرهاي حامل قيروكمبود سوخت گازوييل در بنادر و ترافيك سنگين جهت سوختگيري • اتلاف انرژي فسيلي قابل توجه با انرژي الكتريكي) به منظور گرم نمودن مجدد تانكر جهت تخليه براي مثال ۷۰۰ الي ۱۰۰۰ ليتر گازوييل براي ۲۲ تن . • آلودگي هوا در اثر مصرف بي رويه انرژي فسيلي ( گازوييل ). • هدر رفتن مقداري از اين ماده بعلت حرارت گيري دوباره وتبديل شدن به كك ودر نتيجه كاهش كمي و كيفي قيرتخليه شده . و بالا رفتن هزينه ها بنا به علل اشاره شده بالا .