يكي از پيشرفت‌هاي اخير در زمينه بسته بندي مواد غذايي، توليد فيلم هاي بسته بندي فعال بر پايه بيوپليمرها مي‌باشد. افزودن مواد فعال (مانند مواد ضد ميكروبي، آنتي اكسيداني و شلاته كننده) به پليمر بسته بندي و مهاجرت تدريجي آن در طول زمان نگهداري، علاوه بر اينكه باعث افزايش ماندگاري ماده غذايي بسته بندي شده مي‌شود باعث كاهش اثرات نامطلوب ناشي از افزودن مستقيم ماده افزودني به داخل ماده غذايي مي‌شود. استفاده گسترده از پليمرهاي سنتزي مانند پلي پروپيلن، پلي استايرن و يا ديگر پليمرهاي حاصل از مشتقات نفتي در بسته بندي مواد غذايي، غير قابل تجزيه و غير قابل بازيافت بودن و مشكلات زيست محيطي ناشي از اين پليمرها و وابستگي توليد آنها به نفت به عنوان يك منبع تجديد‌ناپذير، تلاش‌هاي زيادي را براي جايگزيني برخي از پلاستيك‌هاي سنتزي با مواد قابل تجزيه و زيست تخريب پذير در پي داشته است. استفاده از بيوپليمرهاي زيست تخريب پذير براي بسته بندي يا پوشش دادن مواد غذايي ساليان طولاني است كه مورد توجه محققين بوده است. توليد و كاربرد اين بيوپليمرها در صنايع بسته بندي داراي مزايايي از قبيل: دارا بودن منشاء كشاورزي، افزايش ارزش افزوده و استخراج آنها، تامين از منابع تجديدپذير، و همچنين دارا بودن قابليت برگشت به طبيعت مي‌باشند. در سالهاي اخير تمايل به استفاده از مواد غذايي تازه كه متحمل كمترين فرايند شده باشند و حداقل ميزان مواد افزودني در تركيب آنها استفاده شده باشد، گسترش زيادي يافته است. بسته بندي فعال نوعي بسته بندي است كه علاوه بر داشتن خواص بازدارندگي اصلي بسته بندي‌هاي معمول (مانند خواص بازدارندگي در برابر گازها و بخار آب و تنش هاي مكانيكي)، با تغيير شرايط بسته بندي، ايمني، ماندگاري و يا ويژگي‌هاي حسي ماده غذايي را نيز بهبود مي‌بخشد و در عين حال كيفيت ماده غذايي حفظ مي‌گردد. در اين اختراع سعي بر اين است كه با استفاده از نانو فيبر سلولز در تهيه فيلم زيست تخريب پذير گلوتن- كربوكسي متيل سلولز فعاليت ميكروارگانيسم‌ها را كاهش داده و ماندگاري مواد غذايي را با حفظ كيفيت مطلوب آن ها، افزايش دهيم.