مهندسي بافت تركيبي از سلول ها، مهندسي، مواد و فاكتور هاي فيزيكي و شيميايي مناسب است كه هدف آن حفظ حالت پايدار بافت يا بهتر كردن عملكرد بافت هدف يا جايگزين كردن عملكرد زيستي بافت است. به همين دليل در بحث طب ترميمي و مهندسي بافت استفاده از داربست و فاكتورهاي رشد مطرح مي شود. داربست ها ساختارهايي مبتني بر مواد موجود در ماتريكس خارج سلولي است كه تيمار هاي مختلفي روي آن ها انجام شده است. در ابتدا اين مواد تنها براي انتقال دارو و هورمون به بدن به كار مي رفت ولي تحقيقات بعدي نشان داد كه اين مواد توانايي حفظ ، نگهداري و حتي انتقال سلول ها به بدن را دارد. ماتريكس هاي طبيعي سلول زدايي شده از سلول زدايي بافت هاي حيواني يا انساني حاصل مي شوند و به عنوان يك داربست در ترميم بسياري از ارگان ها مثل پوست، قلب، شش، كبد، كليه، پانكراس و روده استفاده شده است. داربست درم سلول زدايي شده جهت ترميم زخم مزمن و زخم هاي سوختگي عميق بسيار مناسب است زيرا كه اين داربست علاوه بر اينكه متشكل از پروتئين هاي مختلف ساختاري و عملكردي شامل كلاژن نوع Ι و Ⅲ ، فيبرونكتين ، لامينين ، پروتئينوگليكانها(PGs) و گليكوپروتئين ها(GPs) مي باشدكه محل مناسبي براي رشد و مهاجرت سلول هاي فيبروبلاستي فراهم مي كند، سيستم ايمني بيمار را هم بدليل بدون سلول بودن تحريك نمي كند. اين داربست زيست سازگار و غير ايمنوژنيك است، اما احتمال عفونت در محل زخم وجود دارد . عفونت ها باعث عدم بهبودي زخم مي شوند. بنابراين ارتقا كيفيت اين داربست به نحوي كه بتواند خاصيت آنتي باكتريال داشته باشد و ميزان رگزايي را افزايش دهد بسيار حائز اهميت است. مواد نانو كريستالي متفاوتي براي كاربردهاي مختلف زيست پزشكي مانند ترميم زخم و فعاليت ضد ميكروبي استفاده مي شود، از جمله آنها اكسيد روي(ZnO) است. ZnO يك اكسيد فلزي مهم و غير سمي است كه با سيستم بيولوژيكي سازگار بوده و براي كاربردهاي مختلف درماني بخصوص ترميم زخم مورد استفاده قرار مي گيرد. استفاده از نانوذرات ZnO در اين داربست جهت بهبود زخم، بدليل توليد گونه هاي اكسيژن فعال (ROS) كه فعاليت ضد ميكروبي داشته و روند دوباره اپيتلياليزه شدن و رگزايي را بهبود مي بخشد، اهميت بسياري دارد. هنگام ترميم زخم ، اكسيد روي به آرامي آب اكسيژنه را كه با ماده ي مترشحه زخم در تعامل است، رها مي كند و باعث افزايش خاصيت ضد