يكي از مهمترين چالش ها در حوزه وسايل نقليه برقي و هيبريدي، توليد انرژي برق ايمن و با بازدهي بالاست. يكي از روش هاي سنتي توليد برق در وسايل نقليه و خودرو ها كه به طور معمول كاربرد دارد، صرف بخشي از نيروي مكانيكي موتور خودرو براي تعمين برق خودرو است. صرف نظر از فضاي زيادي كه براي توليد برق به روش كلاسيك و استفاده از ژنراتور نياز است، يكي از مهمترين مشكلات اين روش اين است كه توليد برق با صرف انرژي مكانيكي موتور خودرو انجام مي شود، و از طرفي برق كافي توليد نمي شود و حتي در خودرو هاي هيبريدي نيز ميزان اين ذخيره انرژي بسيار محدود است. همچنين اين روش وابسته به استفاده از ژنراتور و مصرف سوخت هاي فسيلي و مشكلات مربوط به آن مي باشد و در نتيجه در خودروهاي برقي كاربردي ندارد. هدف از اين اختراع برطرف كردن اين مشكلات و توليد انرژي برق با استفاده از خاصيت اينرسي (قانون اول نيوتون) ناشي از حركت وسيله نقليه است. به گونه ايي كه هرگونه تغييرات سرعت در هنگام حركت وسيله نقليه منجر به توليد برق مي گردد.