فورج به فرايندي گفته مي شود كه قطعه با تغيير شكل پلاستيك به خاطر اعمال نيروهاي فشاري توليد مي شود. فورج يكي از قديمي ترين فرايندهاي فلز كاري شناخته شده مي باشد. از اين روش براي ساختن قطعات با اشكال و اندازه و جنسهاي مختلف استفاده مي شود. در قالب هاي فورج مرسوم خط جدايش قطعه كار در حالت عمود بر نيروي پرس قرار مي گيرد. كه باعث مي شود اولين ضربه پرس به قالب وارد شود و بدليل وجود قطعات متحرك زياد مانند انواع پيچ و پين و ميل راهنما و پران و فنركه باعث افزايش استهلاك و كاهش توليد مي گردد. درطرح جديد خط جدايش قطعه كار در راستاي نيروي پرس قرار مي گيرد كه اين امر باعث مي شود بليت (ماده اي كه بايد عمليات فورج روي آن انجام شود) كه داراي طول بيشتر نسبت به سطح است از خط محوري طول در راستاي نيروي پرس قرار مي گيرد. در اين حالت سطح مقطع، داراي سطح كمتري نسبت به طول بليت است. از اينرو در هنگام اعمال نيرو، نيروي پرس به سطح مقطع كوچكتر وارد مي شود و حركت سيلان مواد آسانتر شده و كاهش سطح فورج منجر به كاهش نيروي مورد نياز پرس مي شود. همچنين با حذف بسياري از قطعات متحرك قالب همانند پرانها، ميل راهنما ها، بوش راهنما ها، كفشك پران و ماهيچه برها باعث شده تا راندمان قالب بطور چشمگيري افزايش يابد. اين قالب قابل استفاده براي توليد بدنه انواع قطعات فورج دقيق برنجي و الومنيومي مي باشد.