اختراع فرآيند بالانس ديناميكي توربين گازي فرآيندي جهت بالانس كردن پره ها به روش ديناميكي در توربين هاي گازي مي باشد. بسياري از تجهيزات حساس و كليدي در كارخانجات و به خصوص صنايع بزرگ را ماشينهاي دوار تشكيل مي‌ دهند و نابالانسي جرمي قسمتهاي متحرك اين تجهيزات يكي از مشكلات تكراري و مهم آنها است. وجود نابالانسي باعث بالا رفتن ارتعاشات ماشين شده و در نتيجه موجب كاهش عمر قطعات و خرابي المانهاي ماشين مي‌گردد. افزايش ارتعاشات مي‌تواند به حدي برسد كه كاركرد ماشين را غير ممكن نموده و توقف ماشين را اجتناب ناپذير نمايد. بررسي علل و عوامل توليد ارتعاش يكي از موارد اساسي تعمير و نگهداري پيش‌بينانه است كه امروزه در صنايع مختلف مطرح مي‌باشد. يكي از منابع اصلي توليد اين ناميزاني در ماشين هايي با حركت دوراني، توزيع نامناسب اجزاء دوار حول محور دوران يا همان روتور مي‌باشد. مساله يافتن بهترين چيدمان براي اجرامي حول يك محور دوار، جهت توليد كمترين خروج از مركزيت جرمي موضوع اصلي رديف‌چيني است. در اين نوآوري پره‌هاي رديف‌هاي مختلف يك روتور بگونه‌اي كنار هم قرار مي‌گيرند كه مجموعه روتور هم از لحاظ استاتيكي و هم از لحاظ ديناميكي بالانس مي‌شود. مسئله بالانس ديناميكي به يك مسئله بهينه سازي تركيبي بنام مساله پارتيشن‌بندي عددي تبديل شده و با استفاده از الگوريتم تفضلات كامل حل مي‌شود.

در اين ابداع، براي اتصال ديسك‌هاي توربين به روتور از مكانيزم كوپلينگ گليسون و پيچ‌هاي شعاعي چندگانه استفاده شده است. دندانه‌هاي اين كوپلينگ طوري طراحي شده‌اند كه مي‌توانند ماكزيمم گشتاور ممكن را در كمترين سطح تماس منتقل كنند. همچنين اين كوپلينگ كمك مي‌كند تا علاوه بر انتقال گشتاور، هم‌محور بودن ديسك‌ها به خصوص در دماي بالا حفظ شود. به منظور حفظ مكان محوري ديسك‌ها از نيروي فشاري حاصل از چند پيچ‌ كه در فاصله‌ شعاعي برابر قرار مي‌گيرند، استفاده شده است. اين پيچ‌ها با گشتاور يكسان بسته مي‌شوند تا از ايجاد ناميزاني جلوگيري شود. از اينرو با اين مكانيزم حركت شعاعي و محوري ديسك محدود مي‌شود و در واقع ديسك در مكان خود ثابت مي‌گردد. همچنين وقتي نياز باشد كه ديسك از مكان خود خارج شود (براي تعمير و يا تعويض)، مي‌توان به راحتي و با باز كردن پيچ‌ها ديسك را از مكان خود خارج نمود. اين قابليت باعث مي‌شود كه روتور براي مدت كوتاه‌تري از سرويس خارج گردد.

در اين اختراع، يك روش جديد براي توليد روتور در بخش كمپرسور محوري توربين گاز ارائه شده است. در اين روش ابتدا ديسك‌ها تا اندازه نهايي ماشين¬كاري مي‌شوند و سطوح مورد نظر براي اتصال جوش‌ها با دقت لازم ماشين¬كاري نهايي مي‌شوند. سپس، پيش از انجام جوشكاري پرتو الكتروني، قطعات به گونه‌اي روي هم چيده مي‌شوند كه كمترين ميزان لنگي نسبت به محور روتور حاصل شود. در مرحله جوشكاري نيز موقعيت شروع جوش در هر اتصال به گونه‌اي نسبت به ساير اتصال‌ها تنظيم مي‌شود كه هم‌افزايي اعوجاج جوش‌هاي مختلف به حداقل برسد. پس از انجام جوشكاري، سطوح مبنا براي ماشين-كاري به گونه‌اي اصلاح مي‌شوند و موقعيت محور روتور به گونه‌اي تغيير داده مي‌شود كه لنگي ايجاد شده در اثر جوشكاري به حداقل برسد.