كمبود آب ازجمله محدوديت‌هاي بخش كشاورزي در مناطق خشك و نيمه‌خشك است و موجب كاهش محصولات كشاورزي در اين مناطق شده است. امروزه استفاده از پليمرهاي سوپرجاذب به‌عنوان يك راه‌حل به‌منظور كاهش مصرف آب، موردتوجه قرار گرفته است. كامپوزيت سوپرجاذب زيست سازگاري توسط كوپليمريزاسيون پيوندي اسيداكريليك با هيدروكسي پروپيل دي‌استارچ فسفات (HDP) از نشاسته تاپيوكا و پركننده زئوليت طبيعي كلينوپتيلوليت در محلول آبي سنتز شده است. اين سوپرجاذب قادر به جذب 1100-900 (گرم/ گرم) آب‌مقطر است كه جذب آن حدود 1.5 درصد بيشتر از جذب نمونه‌هاي تجاري موجود در بازار مي‌باشد. بررسي‌هاي انجام‌شده بر روي مقدار جذب و واجذب آب توسط بافت‌هاي خاك مختلف (بافت سبك تا متوسط) نشان مي‌دهد در هفته اول پس از آبياري، بافت خاك 100% شن، بيشينه نگهداري رطوبت اوليه (69.6 گرم بيشتر از نمونه كنترل) را دارد و بافت خاك 50% شن و 50% خاك متوسط، 49 روز ديرتر از نمونه شاهد، رطوبت جذب شده را از دست مي‌دهد.