نانوحباب‌ها، حباب‌هايي با قطر بين 40 تا 200 نانومتر و حاوي گاز پايدار هستند كه توسط يك ‌غشاء متشكل از سورفكتانت تثبيت مي‌شود. اصلي‌ترين ويژگي نانوحباب‌ها، فعاليت رزونانسي آنها هنگام قرار گرفتن در معرض امواج متمركز فراصوت است. فراصوت يكي از شناخته شده ترين و در دسترس‌ترين روش‌هاي به كار گرفته شده در پزشكي تشخيصي و درماني بوده و بنابراين هر فناوري مبتني بر فراصوت، پتانسيل تاثيرگذاري سريع و گسترده با زيرساخت‌هاي باليني موجود را دارد. در اين اختراع، سنتز نانوحباب و به همراه بارگذاري دارو درون آن انجام شده است. نانوحباب‌ها و امواج فراصوت متمركز با هم ادغام شدند و ارتعاشات فراصوت با شدت پايين (كمتر از 20 وات) براي انتقال دارو توسط نانوحباب به داخل سلول بكار گرفته شد. فناوري بارگذاري دارو در نانوحباب يك پيشرفت مهم در زمينه دارورساني است كه مزاياي بالقوه بسياري در حوزه درمان بيماري‌هاي نورودژنراتيو، سرطان و بيماري‌هاي قلبي ارائه مي‌دهد.