اختراع حاضر، تحت عنوان \\"بهينه سازي فرمولاسيون تزريقي طولاني اثر تشكيل¬شونده در موضع با استفاده از افزودني اتيل هپتانوات\\"، يك فرمولاسيون تزريقي از داروي مورد نظر است كه دارو در زمان معين و با مقدار مشخص از اين فرمولاسيون، رهايش پيدا مي¬كند. در سامانه¬هاي تزريقي با رهايش كنترل شده، رهايش انفجاري اوليه يكي از معايبي است كه همواره استفاده از اين سامانه ها را مشكل ساخته است. راهكارهايي براي رفع اين مشكل وجود دارد كه هركدام مزايا و معايب مخصوص به خود را دارند. در اين اختراع با استفاده از افزودني¬هاي با ساختار استري، به ويژه اتيل هپتانوات، رهايش انفجاري اوليه از اين سامانه¬ها تحت كنترل درآمده و همچنين رهايش دارو در روزهاي آتي نيز بهبود يافته و در محدوده پنجره درماني قرارگرفته است.

دارورساني اختصاصي عوامل ضد سرطان به سلول¬هاي توموري از نظر افزايش اثربخشي دارو و نيز كاهش عوارض جانبي بسيار مورد توجه و مهم مي¬باشد. در درمان سرطان پستان كه يكي از شايع¬ترين سرطان¬ها در دنيا و ايران است، از دو رويكرد شيمي درماني و هورمون درماني به صورت استاندارد استفاده مي¬شود. نانوذرات تهيه شده به شرح اين اختراع براي اولين بار سه هدف را به طور همزمان در قالب يك سامانه دارويي جهت درمان سرطان پستان قابل دستيابي مي¬كنند: 1-هدف گيري ترجيحي سلول¬هاي سرطان پستان با دو روش فعال (از طريق گيرنده استروژني) و غير فعال (از طريق اثر EPR) 2-هورمون تراپي سرطان پستان از طريق آزادسازي داروي رالوكسيفن در محل 3- شيمي درماني سرطان پستان از طريق آزادسازي داروي دوكسوروبسين در محل اين سامانه شامل نانوذرات كايتوزاني متصل به رالوكسيفن مي¬باشد كه حاوي دوكسوروبسين هستند. اندازه ذرات در محدوده نانو (زير 100 نانومتر) بوده و رالوكسيفن علاوه بر هدف گيري گيرنده استروژني كه موجب تجمع ترجيحي نانوذرات در بافت واحد اين گيرنده مي¬شود عمل به مسدود كردن گيرنده را نيز به عنوان يك آنتي استروژن انجام داده و در حقيقت به عنوان عامل هورمون تراپي در سامانه عمل مي¬كند. از طرف ديگر دوكسوروبسين بارگذاري شده در سامانه نيز پس از تجمع نانوذره دريافت هدف آزاد شده و به عنوان عامل شيمي درماني باعث مرگ سلول¬هاي سرطاني مي¬گردد.

درمان زخم¬هايي با درصد بالاي بافت¬هاي نكروتيك كه برداشتن آن¬ها با روش¬هاي معمول دشوار است يكي از مشكلات جراحي مدرن است. يكي از روش هاي دبريدمان، به وسيله آنزيم¬هاي پروتئوليتيك است. تثبيت آنزيم بر روي بسترهاي پلي ساكاريدي (كيتين يا كايتوزان) كه پيشتر به طور وسيعي در زمينه هاي دارويي از جمله زخم پوش، مخاط چسب هاي دهاني و چسب هاي مقاوم به آب استفاده شده اند يكي از راههاي استفاده از آنزيم در درمان زخم است. تثبيت آنزيم بر روي بستر بيوپليمرها علاوه بر دبريدمان به علت ايجاد هيدروژل باعث حفظ رطوبت محيط زخم نيز مي شوند. جهت رفع مشكلات مطرح شده در دبريدمان و ترميم زخم، زخم¬پوش كايتوزاني تريپسينه معرفي شده به شرح اين اختراع ساخته شد. آنزيم تريپسين موجود در اين زخم¬پوش ، نقش بسزايي در بهبود زخم دارد. در اختراع حاضر، آنزيم تريپسين بر روي بستر پليمر كايتوزان به طريق كووالانسي تثبيت گرديده است. سهولت استفاده و افزايش سرعت بهبود زخم از جمله مزاياي اختراع حاضر مي باشد.

عوارض ناشي از زخم‌هاي مزمن و هزينه‌هايي كه براي آن صرف مي‌شود، به مراتب بيشتر از برخي سرطان‌ها است. اين گونه زخمها مستعد عفوني شدن مي باشندكه اين عفونت مي تواند در صورت عدم توجه جهت درمان سبب مرگ فرد گردد. يكي از مهمترين چالشهاي پيش رو درفرآيند ترميم انواع زخم‌ها احتمال ايجاد عفونتهاي باكتريايي است. از طرف ديگر يكي از شرايط لازم براي تسريع بهبود زخم، كنترل رطوبت اطراف زخم است. بنابراين درطراحي يك زخم پوش ايده آل، توجه به ويژگي كنترل رطوبت همراه با خاصيت آنتي باكتريال از اهميت بالايي برخوردار مي‌باشد. در اين اختراع از پليمر طبيعي كايتوزان كه داراي خواص ويژه اي مانند زيست سازگاري و زيست تخريب پذيري مناسب و نداشتن سميت مي‌باشد براي تهيه نوع ويژه‌اي از زخم پوش هاي نوين استفاده گرديده است. فرمولاسيون ابداعي زخم‌پوش حاضر كه به شكل فيلم و از تركيب نانو ذرات زينك اكسيد و گرافن ‌اكسيد با كايتوزان تشكيل شده است داراي خاصيت آنتي باكتريال قابل قبول مي‌باشد و خواص فيزيكوشيميايي و استحكام مكانيكي آن به دليل به كارگيري نانوذرات ارتقا يافته است كه در نهايت كاربرد فيلم را به عنوان زخم پوشي با استحكام مناسب و توانايي كنترل عفونت و رطوبت زخم تاييد مي نمايد. Production of antibacterial wound dressing based on chitosan containing zinc oxide and geraphene oxide

آلژينات بيوپليمري است كه به دليل زيست‌ سازگاري و غيرسمي بودن كاربردهاي زيست پزشكي فراواني دارد. يكي از كاربردهاي آلژينات، درمان زخم هاي داراي ترشحات و زخم هاي حفره اي است. از آلژينات در اشكال مختلف مانند هيدروژل، فيلم، فوم، اسفنج و الياف استفاده مي شود . زخم پوش هاي آلژينات علاوه بر جذب ترشحات زخم و حفظ رطوبت فيزيولوژيكي زخم عفونت باكتريايي محل زخم را نيز كاهش مي دهند. خواص درماني زخم پوش هاي آلژينات تحت تاثير نسبت ساير پليمرها ، ماهيت عامل اتصال عرضي، زمان واكنش و ميزان عامل اتصال عرضي و ماهيت ساير افزودني‌ها در فرمولاسيون است. باتوجه به كاربرد قابل توجه زخم پوش هاي آلژينات و سهم قابل توجه اين زخم پوش ها در بازار هدف، زخم پوش آلژيناتي معرفي شده به شرح اين اختراع ساخته شد. زخم پوش ابداعي به شكل اسفنج و از تركيب كربوكسي متيل سلولز، سيتريك اسيد و گليسرول با آلژينات به همراه عامل اتصال عرضي كننده كلسيم كلرايد تشكيل شده است و داراي خاصيت جذب ترشحات بالا، بازداري بالاي مايعات جذب شده، حفظ ساختار و فرم فيزيكي تحت فشار و عدم از هم پاشيدگي پس از تورم است و همچنين خصلت آنتي باكتريال قابل قبولي نيز دارا مي‌باشد Antibacterial alginate-based sponge for exadute managment of infected wounds