‏از دير باز روش هاي مختلفي جهت تصفيه پساب ها استفاده مي شده است اما با گذشت زمان و با توليد محصولات جديد در صنايع نفت، گاز و پتروشيمي مواد ضايعاتي جديدي نيز به پسماندها اضافه شدند كه روشهاي كنوني قادر به تصفيه آنها با حجم بالا نمي باشند. ‏نمونه ايي از اين پساب ها ، پساب هاي حاوي مواد آلي آروماتيك مي باشد. اين مواد آلي براي موجودات زنده سمي بود و براي انسان نيز سرطان زا هستند. راندمان حذف اين مواد آلي با سيستم هاي بيولوژيكي معمولي بسيار پايين است و خود باكتري ها تحت تاثير سميت اين مواد قرار مي گيرند. استفاده از روش هاي شيميايي نيز هزينه بر مي باشد و گاهآ مواد واسطه اي كه در اين واكنش ها توليد مي شوند ميزان سميت بيشتري را ايجاد مي كنند. ‏بيوراكتور غشايي` سيستم اصلاح شده روش هاي بيولوژيكي است كه در آن با تكيه بر تكنولوژي هاي غشايي امكان افزايش راندمان حذف مواد آلي و نيز حذف بيولوژيكي مواد سمي فراهم شده است. ‏در اختراع حاضر، يك بيوراكتورغشايي در مقياس آزمايشگاهي طراحي و ساخته شد~. آزمايشات در دو مرحله و با استفاده از پساب هاي سنتزي انجاه شد و از لجن فعال ‏پالايشگاه تهران به عنوان واحد بيولوژيكي استفاده گرديد. در موحله اول امكان استفاده از غشاي سراميكي به همراه تصفيه بيولوژيكي بررسي شد. براي اين منظور عملكرد غشاي سراميكي كه در آزمايشگاه جداسازي دانشگاه علم و صنعت ساخته شده بود به مدت ٢۵ ‏روز مورد آزمايش قرار گرفت. در مرحله دوم غشاي سراميكي با غشاي پليمري تجاري كه به صورت الياف توخالي بود و شار تراوايي بيشتري داشت جايگزين گرديد و از طرفي فنل به عنوان ماده آروماتيك جايگزين گلوكوز كه ماده اي غير سمي است شد. روند حذف فنل و اثر غلظت آن بر حذف ‏نيتروژن نيز مورد بررسي قرار گرفت.