دارو رساني استنشاقي يك روش نوين ، سريع ، موثر و غير تهاجمي است نبولايزر جهت رساندن ابري از ذرات دارويي به ريه هاي بيمار به كار ميرود ، كه ميتواند در ريه و گاهي در همه ي بدن بيمار اثر دارويي خود را نشان دهد عدم وجود نمونه داخلي از يك نبولايزر فراصوت ، جهت مصرف خانگي و بيمارستاني ،باعث شد تا به فكر توليد اين وسيله ي دارو رساني نوين و ارزشمند باشيم نبولايزر فراصوت مورد نظر، از ابتدا طراحي و ساخته شد و در انتها به 3 روش و با 3 فرمولاسيون دارويي پر مصرف مورد ارزيابي قرار گرفت نتايج نشان گر اين واقعيت بود كه نبولايزر ساخته شده ميتواند حدود 70 درصد از دوز دارويي به كار برده شده را به عمق ريه هاي بيمار برساند اين درصد بالاتر از كارايي برخي نبولايزر هاي موجود دربازار بوده و براي اغلب فرمولاسيون هاي دارويي قابل كاربرد است. گرم نشده و لذا براي داروهاي حساس به دما مناسب است. سبك ، ساده ، ارزان ، قابل حمل و قابل شستشو است.

استفاده از دارو رساني ريوي به عنوان يك راه غير تهاجمي براي درمان بيماري هاي ريوي در مقايسه با ساير روش هاي تجويز دارو از مزاياي زيادي برخوردار مي باشد. فلوتيكازون پروپيونات يكي از كورتيكواستروئيد هاي چربي دوست براي درمان آسم است كه اثر بخشي باليني آن در بسياري از مطالعات تاييد شده است. از آنجا كه حلاليت بالاي دارو در آب معمولا مي تواند منجر به كاهش مدت زمان باقيماندن دارو در بافت و در نتيجه بروز اثرات جانبي سيمتيك شود، بهبود انحلال فلوتيكازون و افزايش غلظت ريوي آن با استفاده از فرمولاسيون هاي جديد مطلوب مي باشد. در اين مطالعه ما فرمولاسيون هاي پودر خشك استنشاقي اين دارو را با كمك سيكلودكسترين (به عنوان يك افزاينده حلاليت) تهيه كرديم. براي اين كار دو نوع حامل متفاوت به نام هاي لاكتوز و مانيتول به عنوان پر كننده در فرآيند اسپري درايينگ به همراه كمپلكس فلوتيكازون – سيكلودكسترين به كار برده شدند. به علاوه، از آنها به عنوان حامل درشت در فرايند اختلاط فيزيكي جهت كمك به آئروسل شدن ذرات دارويي اسپري دراي شده، نيز استفاده كرديم. براي نيل به اين اهداف فرمولاسيون ها با كمك نرم افزار Design-expertبهينه سازي شدند. در نهايت تمام فرمول ها از نظر يكنواختي محتوا پس از اختلاط فيزيكي ، شكل ذرات ، توزيع اندازه ذره اي، انحلال و جايگزيني ريوي در شرايط برون تن مورد بررسي قرار گرفتند. مشخصات جايگزيني در شرايط برون تن توسط دستگاه Anderson cascade impactor و اينهالر تك دوز Cyclohaler تعيين شد. نتايج نشان داد كه بالاترين كسر ذرات ريز و دوز ذرات ريز مربوط به فرمولاسيوني است كه در آن فلوتيكازون : سيكلودكسترين با نسبت w/w 10 : 1 به همراه 70% از كل حامل لاكتوز در محلول اوليه اسپري دراي شد در حاليكه 30% باقيمانده حامل در فرآيند اختلاط فيزيكي به كار رفته بود. اضافه كردن سيكلودكسترين در فرآيند اسپري درايينگ موجب شكل گيري ذراتي كروي با حفرات سطحي شد كه به نظر مي رسد با كاهش بر هم كنش هاي بين سطحي به پراكندگي ذرات كمك مي كند. همچنين افزايش چشمگير در حلاليت دارو با اضافه كردن سيكلودكسترين در مقايسه با داروي بازار مشاهده شد. در نهايت مي توان نتيجه گرفت كه استفاده همزمان از دارو و سيكلودكسترين در محلول اوليه در حضور حامل لاكتوز، خصوصيات فيزيكي و رفتار آئروسلي فرمولاسيون هاي نهايي را به ميزان بيشتري نسبت به فرمول هاي تهيه شده در حضور مانيتول بهبود مي دهد.

دارورساني ريوي به منظور درمان بيماري هاي ريه، مي تواند غلظت هاي بالايي از دارو را به صورت موضعي در ريه ايجاد كند و در عين حال عوارض جانبي ناشي از درمان هاي سيستميك را به حداقل برساند. از جمله آنتي بيوتيك هاي مطرح در بيماري هاي ريه، آزيترومايسين مي باشد. براي اين دارو به صورت استنشاقي فرآورده اي در بازار جهاني وجود ندارد. دارورساني خوراكي آزيترومايسين داراي معايبي است. به نظر مي رسد مصرف ريوي آن مي تواند دارو را مستقيما به محل اثر برساند و در واقع امكان يك درمان منطقه اي را فراهم مي كند. تحقيقات جديد در زمينه جايگزيني نانو ذرات در ريه، نشان مي دهد كه نانو ذرات استنشاقي مي توانند به عنوان حامل هايي جهت انتقال كارآمد دارو به اپيتليوم ريه مطرح باشند. از آن جا كه رساندن اين ذرات در سطح نانومتر به ريه امكان پذير نيست، بايد اين ذرات را در قالب تجمعاتي با قطرهاي آئروديناميكي مناسب تهيه كرد و سپس اين تجمعات را به عنوان پودرهاي خشك استنشاقي استفاده نمود. دراين احتراع، تجمعات نانو ذرات پليمري حاوي داروي آزيترومايسين به عنوان يك سامانه نوين پودر خشك استنشاقي تهيه شدند.

‏خلاصه: استفاده از دارورساني ريوي به عنوان يك راه غير تهاجمي براي درمان بيماري هاي ريوي يك موضوع قابل توجهي است و در مقايسه با ساير روش هاي تجويز دارو از مزاياي زيادي بوخوردار مي باشد.هدف از اين مطالعه استفاده از اين مطالعه استفاده از متدهاي كريستاليزاسيون و اسپري درايينگ براي تهيه ميكروذرات قابل استنشاق سيپروفلوكساسين هيدروكلرايد بوده است. ‏مواد مورد استفاده در اين مطالعه شامل سيپروفلوكساسين هيدروكلرايد، ال- لوسين، ٢ ‏-پروپانول، ‏هيدروكسي پروپيل متيل سلولز ( (HPMC ولاكتوز مي باشد. ‏توزيع اندازه ذره اي نمونه ها بر اساس تكنيك تفرق اشعه ليزر صورت كرفت. مشخصات جايگزيني آئروسل ها با استفاده از دستگاه Andersen Cascade Impactor ‏تعيين شد و آناليزهاي SEM و DSC ‏بر ‏روي فرمولاسيون ها انجام گرديد. ‏نتايج به دست آمده نشان داد كه همراه كردن لوسين و / يا HPMC ‏در فرمولاسيون ها مي تواند باعث افزايش قابليت استنشاقي پودرهاي سيپروفلوكساسين گردد، اما با افزودن حامل لاكتوز به فرمولاسيون ها افزايش چشم گيري در Fine Particle Fraction ‏مشاهده نشد.