دربهاي ضد انفجار معمول، داراي مشكلاتي نظير تكنولوژي بالا و غير بومي ساخت، هزينه بسيار سنگين ، دشواري حمل از محل ساخت به محل نصب و ... مي باشند. درب اختراع شده علاوه بر اينكه مشكلات فوق را ندارد، عملكرد بهتري از خود در برابر اثر موج انفجار و حتي سلاح هاي نفوذي نشان مي دهد. نحوه ساخت و عملكرد به اين ترتيب است كه پس از ايجاد فضاي كروي درون تونل ورودي، عمليات قالب بندي كره بتني كه حالت نيمه پر دارد آغاز مي شود. سپس بتن ريزي صورت مي گيرد و فرم درب شكل مي گيرد. فرم درب به اين شكل است كه در حالت بسته، قسمت محدب آن به سمت فضاي خارج است. به منظور باز كردن درب، كره توسط موتور الكتريكي تعبيه شده حول محور قائم مركزي شروع به چرخش 90 درجه مي كند. در اين شرايط قسمت خالي (تهي) كره به سمت بيرون قرار گرفته، افراد و تجهيزات وارد آن مي شوند و بسته به شرايط ورودي يا به مسير خود ادامه مي دهند يا منتظر چرخش 90 درجه ديگر مي مانند تا به سمت وروئي اصلي هدايت شوند. از ديگر مزاياي اين درب مي توان به عدم نياز به ساخت دو درب ضد انفجار متوالي، فرم محدب كه بهترين عملكرد را در برابر موج انفجار دارد، اجراي درجا ، ايجاد حداكثر امنيت كنترل ورود و خروج و ... اشاره كرد. اين درب را مي توان در حالات مختلفي از ورودي، كنج و ... به كار برد بسته به شرايط قابليت انعطاف دارد.

خلاصه دستگاه ووودي و خووجي اضطراري به فضاي زيرزميني اين دستگاه از بخش هاي اصلي سرسره ي ورودي، پلكان خروجي، سيستم چرخاننده وضعيت و سيستم قفل تشكيل شده است. دستگاه فوق قادر است افراد را با حدكثر سرعت و در كمترين زمان ممكن به فضاي زيرزميني انتقال دهد. بدين شكل كه افراد با سر خوردن روي سرسره ي ورودي به درون فضاي امن وارد مي شوند و بر روي تشك فرود، فرود مي آيند. براي بالا آمدن، اما ديگر نمي توان از سرسره استفاده نمود از اينرو مكانيزمي مي بايست طراحي مي شد كه اين دستگاه كاربري خروجي نيز داشته باشد. به همين جهت از ايده ي شفت گردان كه كه وضعيت سرسره را به پلكان تبديل كند، استفاده گرديد. اين گردش هم با استفاده از نيروي الكتريكي و هم نيروي مكانيكي(دستي)مي تواند اتفاق بيفتد. براي ثابت نمودن وضعيت سرسره يا پله، از قفلي ساده استفاده گرديده كه با نيروي كمي قابليت ثابت نمودن و آزاد نمودن دستگاه از پايين يا بالا را دارد. با آزاد نمودن قفل و گردش ١٨٠ درجه اي دستگاه، وضعيت دستگاه از سرسره به پلكان و بالعكس تبديل مي گردد. روشهاي سابق ورود به فضاي زيرزميني عبارت بودند از: پلكان) برقي –معمولي( آسانسور)بالابر)، نردبان و رمپ. سرعت انتقال روشدستگاه پيشنهادي از تمام روشهاي قبل بيشتر است. سيستم دوكانه)برقي مكانيكي) دستگاه از منظر پدافند غيرعامل بسيار مناسب مي باشد و با توجه به ازدحام افراد به هنگام ورود به فضاي امن زيرزميني از ايمني قابل قبولي براي انتقال افراد برخوردار است. بيشترين كاربرد براي اين دستگاه را مي توان براي فضاهاي امن زيرزميني نظير پناهگاهها، مراكز راهبردي و حياتي زيرزميني و... متصور بود.

اين دستگاه از بخش هاي اصلي سرسره ي ورودي (صفحات فايبرگلاس) سيستم خودكار و دستي براي جابجايي صفحات تشك هاي هواي مخصوص ايمني فرود سامانه تكيه گاهي در نظر گرفته شده در ديواره هاي راه پله و سطوح حركتي تشكيل شده است. دستگاه فوق قادر است افراد و ابزار را با حداكثر سرعت و در كمترين زمان ممكن به فضاي زير زميني انتقال دهد. همچنين سيستم حاضر با كمترين تغييرات و در كوتاهترين زمان ممكن با حداقل هزينه قابليت اجرايي لازم را دارا مي باشد. بدين شكل كه افراد با سر خوردن روي سرسره ي ورودي به درون فضاي امن وارد مي شوند و بر روي تشك هوايي مخصوص فرود مي آيند. براي بالا آمدن اما ديگر نمي توان از سرسره استفاده نمود از اينرو مكانيزمي مي بايست طراحي مي شد كه اين دستگاه كاربري خروجي نيز داشته باشد. به همين جهت از ايده ي حاضر كه قابليت تبديل هر سطحي را به سرسره دارد و بالعكس استفاده گرديد. اين تغيير سطح هم با استفاده از نيروي الكتريكي و هم كمترين نيروي مكانيكي (دستي) به لحاظ نوع سامانه هاي موجود مي تواند اتفاق بيفتد. براي ثابت نمودن وضعيت سرسره يا پله از قفلي ساده استفاده گرديده كه با نيروي كمي قابليت بازشوييي و جمع شوندگي را دارد. روش هاي سابق ورود به فضاي زيرزميني عبارت بودند از: پلكان (برقي - معمولي) ، آسانسور (بالابر) نردبان و رمپ سرعت انتقال روش دستگاه پيشنهاد از تمام روشهاي قبل بيشتر است. سيستم دو گانه (برقي - مكانيكي) دستگاه از منظر پدافند غير عامل و سادگي آن بسيار مناسب مي باشد و با توجه به ازدحام افراد به هنگام ورود به فضاي امن زير زميني از ايمني قابل قبولي براي انتقال برخوردار است. و همچنين در شرايط عادي به منظور انتقال تجهيزات و ابزار به فضاهاي زير زميني قابليت بهره برداري دارد. بيشترين كاربرد براي اين دستگاه را مي توان براي فضاهاي زيرزميني نظير پناهگاهها مراكز راهبردي و حياتي زير زميني و حتي متروها متصور بود.