يكي از مشكلات جدي در توليد و انتقال نفت خام رسوب آن در جداره لوله¬هاي درون چاهي و خطوط لوله انتقال مي¬باشد. مؤثرترين راه براي برخورد با مسأله رسوب واكس در خطوط لوله نفت خام، پيش¬گيري از تشكيل آن در اولين نقطه است. رسوب واكس باعث كاهش سطح مقطع مؤثر لوله، افزايش زبري جداره¬ي داخلي لوله، افزايش افت فشار خط لوله، عملكرد نادرست اين تجهيزات، نياز به توپك¬راني¬هاي مكرر، توقف¬هاي مكرر عمليات توليد، افزايش ويسكوزيته نفت و افزايش هزينه پمپاژ مي¬باشد. زماني كه رسوب در تجهيزات ايجاد مي¬شود، رفع آن علاوه بر مشكلات زيست محيطي نياز به تجهيزات، زمان و هزينه زيادي دارد. اين هزينه¬ها شامل هزينه¬هاي مربوط به مواد بازدارنده، هزينه كاهش توليد، تخريب و از بين رفتن تجهيزات، توان مصرفي بيشتر، افزايش ويسكوزيته سيال و كاهش سرعت جريان و در نتيجه، افزايش زمان ماند در خطوط لوله مي¬شود. كشور ايران نيز از اين مسأله در امان نبوده و رسوب واكس در بسياري از مخازن و خطوط لوله آن گزارش شده است. از آن جمله مي¬توان سازندهاي گروه بنگستان ميادين اهواز، مارون، رامشير، رگ سفيد، كوپال، آغاجاري و دارخوين را برشمرد. مخازن نگهداري نفت در جزيره خارك به علت تشكيل واكس و لجن¬هاي نفتي هزينه زيادي را جهت حل اين مشكل بر پايانه¬هاي نفتي ايران تحميل كرده است. ميدان گاز ميعاني سراجه قم، يكي ديگر از ميدان¬هايي است كه چاه¬هاي آن با مشكلات رسوب واكس مواجه مي¬باشد. هدف اصلي از ابداع اين فرمولاسيون توليد ماده ممانعت كننده جديدي جهت پيشگيري و كاهش ميزان رسوب واكس و بهبود رئولوژي نفت¬هاي واكسي در خطوط لوله انتقال نفت و تجهيزات پايين دستي تاسيسات نفتي مي باشد. تا كنون از دي سولفيد اويل جهت پيشگيري از تشكيل و رسوب واكس استفاده نشده است كه در اين اختراع براي نخستين بار از پسماند دي سولفيد اويل جهت بهبود رئولوژي جريان نفت واكسي استفاده گرديد. براي تعيين اثرات مواد شيميايي بازدارنده بر دماي تشكيل واكس، آزمايشاتي با تزريق و بدون تزريق ممانعت كننده‎هاي شيميايي واكس انجام گرفت. كاهش گرانروي نفت واكسي با استفاده از خصوصيات ويژه دي سولفيد اويل كه به كار رفته است،كاهش دماي تشكيل واكس نمونه هاي نفت واكسي با استفاده از دي سولفيد اويل تركيب آن با اتيلن وينيل استات-تولوئن، كاهش تنش تسليم نمونه هاي نفت واكسي با استفاده از خصوصيات ويژه دي سولف