سكته و بيماري هاي قلبي - عروقي سومين عوامل مرگ و مير هستند و زماني رخ مي دهند كه قلب و يا مغز نتوانند به خون غني از اكسيژن از طريق عروق دست يابند در واقع سكته زماني رخ مي دهد كه عروق خوني با ايجاد لخته بسته شده باشند. تشكيل لخته در خون يك واكنش آنزيمي پيچيده است به نام سيستم انعقاد خون كه نتيجه آن تشكيل پروتئيني رشته اي شكل نامحلول به نام فيبرين است. وظيفه حذف رشته هاي فيبرين نامحلول به عهده سيستم فيبرينوليز مي باشد از اجزاي مركزي اين سيستم گليكوپروتئيني به نام پلاسمينوژن است كه توسط كبد ساخته مي شود و در پلاسما و مايعات خارج عروقي وجود دارد. پلاسمينوژن يك پيش ساز آنزيمي (زيموژن) است كه در اثر شكست آن با فعال كنندگان پلاسمينوژن به فرم فعال پروتئوليتيكي به نام پلاسمين تبديل مي شود. مولكول پلاسمينوژن داراي 6 دمين ساختاري است كه هر يك ويژگي هاي مخصوص به خود را دارند. قسمت انتهاي N مولكول 5 دمين كرينگل با توانايي اتصال به فيبرين دارد . چندين فرم پلاسمينوژن در پلاسما شناخته شده است شكل طبيعي آن در پلاسما اسيد آمينه گلوتاميك اسيد در انتهاي N خود دارد كه گلو - پلاسيمنوژن ناميده مي شود و شكل ديگر نيز داراي اسيد آمينه ليزين در سر N خود است و ليز - پلاسمينوژن ناميده مي شود. گلو - پلاسمينوژن ساختار بسته اي دارد كه در اثر اتصال به ليزين در سطح فيبرين به شكل باز در مي آيد و معتقدند كه تغييري مشابه نيز در زمان تبديل گلو - پلاسمينوژن به ليز - پلاسمينوژن رخ مي دهد. بنابراين تبديل پلاسمينوژن به پلاسمين با كمك فعال كنندگان پلاسمينوژن در سيستم فيبرينوليتيك نقش بسيار كليدي دارد. آنتي بادي منوكلونال موشي توليد شده توسط دكتر ميرشاهي مي تواند تبديل پلاسمينوژن به پلاسمين را توسط فعال كننده هاي پلاسمينوژن (Plasminogen activators) از 50 - 3 برابر افزايش دهد. استفاده از آنتي بادي به عنوان دارو مي تواند سبب پاسخ HAMA (Hurman Anti-Mouse Antibodies شود كه يك پاسخ ايمني به آنتي بادي هاي موشي است و در آن سيستم ايمني بدن انسان بر عليه آنتي بادي ارائه شده توليد آنتي بادي مي كند. در اين تحقيق قطعه تك زنجيره اي از نواحي متغير آنتي بادي (scFv) را ساخته شد كه همراه با طراحي اتصال دهنده بين دو قطعه متغير از زنجيره هاي سبك و سنگين (VH,VL) است كه مي تواند آۀنتي ژن خود را بشناسد و اثرات آنتي بادي مادر را روي فعال سازي پلاسمينوزن و افزايش تبديل آن به پلاسمين را در حضور فعال كنندگان پلاسمينوژن انجام دهد. اين محصول در نهايت مي تواند يك داروي مناسب براي درمان انواع بيماري ها داشته باشد كه شامل، بيماري هاي ترمبوتيك انساني (مانند، سكته قلبي ، سكته مغزي ، انواع آمبولي ها، ترومبوزهاي موجود در سياهرگ هاي عمقي بدن) و بيماري هاي غير ترمبوتيك (نورگزايي، افزايش رشد سلول هاي مختلف نظير سلول هاي فيبروبلاست، ميوبلاست و آندوتليال و تمايز سلولي در سلول هاي عصبي و سلول هاي شوان) است همچنين در ترميم بافتي سلول هاي منوسيت و ماكروفاژها و افزايش اثرات ضد ترومبيك در بيوايمپلنت ها نقش دارد.