در تابستان و فصل گرم سال ، شنا در دريا، رودخانه ، سد، كانالهاي آب و آب بندانها به عنوان يك تفريح و ورزش آرامش بخش براي ساكنين استانهاي شمالي، مسافرين و گردشگراني كه وارد اين استانها مي شوند، محسوب مي گردد. متاسفانه سالانه به علت عدم آشنايي شناگران به فنون شنا ، عدم شناخت از محيط و مجهز نبودن به تجهيزات اوليه، تعداد زيادي از هموطنان چه ساكنين بومي، چه مهمانان و مسافريني كه وارد اين استانها مي شوند، جان خود را از دست داده و به جاي استفاده صحيح از اين مواهب الهي خاطراتي تلخ و ناگوار براي بستگان، خويشاوندان و ساير هموطنان رقم مي زنند. به طور كلي شناگران به دو گروه بومي و غير بومي و از دو جنس زن و مرد و با سنين مختلف تقسيم شده كه عموما در اين بين نوجوانان و جوانان بيشترين تعداد غرق شدگان را به خود اختصاص مي دهند. در حال حاضر از 700 كيلومتر سواحل حزر در شمال كشور تنها محدوده اندكي داراي كاربري عمومي بوده و بقيه آن در اختيار سازمانهاي دولتي و يا وابسته به دولت، شهركها و مالكين خصوصي بوده كه در آن ساخت و ساز صورت گرفته است. بخشي از اين سواحل نيز در قالب طرحهاي سالم سازي (طرح دريا) توسط شهرداري ها و بخش خصوصي و بخشي نيز در قالب مناطق حفاظت شده و با ايجاد راههاي دسترسي توسط دولت مورد استفاده عموم مردم قرار مي گيرد.