يكي از راه‌هاي موثر كنترل و كاهش ميزان انتشار دي اكسيد كربن در محيط زيست، حذف و جداسازي اين ماده از جو با استفاده از روش جذب سطحي است. مسلما قلب تپنده اين روش جاذب‌هاي آن بوده كه موفقيت يا عدم موفقيت جذب وجداسازي دي اكسيد كربن به طور مستقيم وابسته به آنها مي باشد. از ميان تمام انواع جاذبهاي قابل كاربرد، چارچوب هاي نانو ساختار آلي - فلزي (MOFs) يكي از بهترين گزينه ها است. در اين تحقيق يكي از سناريوهاي افزايش بازدهي جداسازي دي اكسيد كربن در جاذب هاي MOF يعني اصلاح پسا سنتزي مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور با اتصال يك گروه عاملي (فلز ليتيوم) به لينكر بكارگرفته شده در ساختار ZIF-8 (ايميدازول) تاثير اصلاح ساختار بر بازدهي فرايند مورد ارزيابي قرار خواهد گرفت. نتايج آزمايشگاهي گواه بر اين است كه افزايش نيروي الكترواستاتيك بين ليتيوم جاذب اصلاح يافته با گاز دي اكسيد كربن سبب افزايش ظرفيت جذب اين گاز در نانو ساختار اصلاح يافته ZIF-8-OLi خواهد شد.