در حال حاضر ترانسفورماتور وسيله اي است كه انرژي الكتريكي را به وسيله دو يا چند سيم پيچ و از طريق القاي الكتريكي از يك مدار به مداري ديگر منتقل مي كند به اين صورت كه جريان جاري در مدار اول (اوليه ترانسفورماتور) موجب به وجود آمدن يك ميدان مغناطيسي در اطراف سيم پيچ اول مي شود اين ميدان مغناطيسي به نوبه خود موجب آمدن يك ولتاژ به وسيله كوپلينگ مغناطيسي در مدار سيم پيج ثانيه مي شود كه با اضافه كردن يك بار به مدار سيم پيچ ثانيه اين ولتاژ مي تواند به ايجاد يك جريان در ثانويه بيانجامد. بارزترين مثالي كه مي توان در طبيعت براي اين طرح عنوان كرد ي رود پر از آب مي باشد كه مقدار آبي كه در اين رود مي باشد با تابش خورشيد بخار شده و به هوا مي رود حال مي توان جريان آب رود را جريان برق در كابل هاي انتقال و توزيع در نظر گرفت و بخار آب را ميدان مغناطيسي اطراف كابل هاي انتقال و توزيع دانست. ابتدا يك هسته مربعي شكل تهيه كرده و سيم پيچ را بر روي يكي از اضلاح هسته بوار مي كنيم در اين طرح ما سيم پيچ اوليه يعني قسمت توليد كننده ميدان مغناطيسي را از ترانسفورماتور حذف مي كنيم و براي تأمين ميدان مورد نياز هسته از ميدان مغناطيسي اطراف خطوط انتقال و توزيع استفاده مي كنيم و جريان برق به وجود آمده براي تأمين روشنايي معابر استفاده مي كنيم. ميدان مغناطيسي دوار اطراف كابل هاي خطوط انتقال و توزيع به وسيله كوپلينگ مغناطيسي به درون هسته رفته و اگر سيم پيچ ثانويه داراي بار باشد يعني مدار بسته باشد جرياني در سيم پيچ ثانويه جاري شده و برق مصرفي، مصرف كننده را تأمين مي كند. روشنايي معابر و اگر در سطح وسيع اين كار صورت گيرد مي توانيم روشنايي منازل را تأمين كنيم.