‏فلز آلومينيوم، سيليس، تيتان و اكسيد آهن دو ظرفيتي را احيا مي كند و خود اكسيد شده، تشكيل كوراندوم مي دهد. در كورد ه ي ذوب آلومينيوم به دليل ماهيت ويژه مذاب آلومينيوم، يعني نيروي احيا كننده قوي فك آلومينيوم و نفوذپذيري فوق العاده بالاي آن به بافت ديرگداز، مكانيزم فرسايشي ناشي از خوردگي رخ مي دهد. در اين اختراع، بتن دير گداز ريختني ساخته شده است كه عامل اتصال (بايندر) آن، يك عامل اتصال غيرسيماني باشد تا بتوان با حذف عيوب سيمان از دو طريق سبب افزايش مقاومت به خوردگي ديرگداز و در نهايت افزايش طول عمر آن گردد. يكي كاهش درصد تخلخل ظاهري و يكي كاهش ميانگين اندازه تخلخل ها و در نتيجه محدود كردن نفوذ مذاب آلومينيوم به داخل بافت ديرگداز از طريق طيف فازي اثبات شد كه سيليسر آزاد در اين بتن ها موجود است، بنابراين خوردگي قطعا در مرحله فيزيكي متوقف شده است زيرا اگر به مرحله شيميايي برسد اول سيليس آزاد احيا مي شود. از طريق تصاوير ميكروسكوپي نيز كاهش اندازه حفرات در بتن حاوي نانوسيليس نسبت به بتن هاي سيماني به اثبات رسيد. در آخر هم آزمون غوطه وري درون مذاب موفقيت كاربرد اين بتن ما را نشان داد. بنابراين مي توان از آنها جهت افزايش طول عمر استر ديرگداز كوره هاي ذوب آلومينوم استفاده كرد.

توسعه سريع سراميكها در وسايل الكتريكي و مكانيكي و اهميت ساخت اشكال پيچيده از مواد غيرپلاستيك سراميكي، سالها است كه ذهن متخصصين سراميك را براي استافده از پليمرها در پروسه هاي شكل دهي به خود معطوف كرده است. در اين اختراع سعي بر آن شده است تا با استفاده از برتري شكل پذيري مخلوط سراميك - پليمر، عمليات شكل دهي در دماي محيط انجام شود كه براي اين منظور ابتدا پلي استايرين را در تولوئن حل نموده و سپس از اختلاط محلول حاصل با پودر آلومينا، خميري با قابليت شكل پذيري بالا تهيه مي گردد. خمير حاصل پس از همگن سازي در عمليات شكل دهي مورد استفاده قرار مي گيرد.