ماده فعال سطحي ريوي، يك مخلوط ليپوپروتئيني با خواص فعاليت سطحي است كه حاوي 80-70 درصد فسفاتيديل كولين، 15-10 درصد فسفاتيديل گليسرول، 7-4 درصد چربي هاي خنثي و 10-7 درصد پروتئين مي باشد. قسمت پروتئيني از چهار پروتئين تشكيل شده است. اين مخلوط ليپوپروتئيني به وسيله سلول هاي نوع دو در ريه ترشح مي شود. قسمت هاي مختلف اين ماده در شبكه آنوپلاسمي سلول هاي نوع دو تشكيل و سپس از طريق سيستم گلژي به اندام هاي لاملار منتقل مي شود. بعد از آزاد شدن ماده فعال سطحي از سلولها، اين ماده تجمع يافته و ايجاد ميلين لوله اي مي كند. اين مجموعه تك لايه اي، كه در سطح آلوئول ها تشكيل مي شود، سبب كاهش كشش سطحي مي شود. فقدان ماده فعال سطحي در سطح داخلي آلوئولها، از جمله عوارض بيماريهاي مربوط به دستگاه تنفسي مي باشد. اين ماده فعال سطحي كه يك تركيب ليپوپروتئيني مي باشد، با كاهش كشش سطحي مانع آتلكتازي ريه ها و سهولت اتساع آلوئولها هنگام دم مي شوند. مسموميت با مواد نفتي يا تولد زودرس جنين با فقدان ماده فعال سطحي و آتلكتازي همراه است. يكي از اين عوارض، سندرم زجر تنفسي يا RDS كه سابقاً بيماري غشا هيالن يا HMD نيز گفته ميشد، مي باشد. اين سندرم از علل شايع مرگ و مير نوزادان نارس به شمار ميرود. مواد فعال سطحي ريوي را مي توان به صورت طبيعي و سنتزي تهيه كرد. بر طبق روش ابداعي حاضر ماده فعال سطحي از لاواژ ريه گاو بدست مي آيد. به صورتي كه پس از لاواژگيري، كل ماده فعال سطحي ريوي (شامل بخش هيدروفوب و هيدروفيل) توسط سانتريفوژ جدا شده (زمان و سرعت بهينه شده) و سپس با روش اصلاح شده استخراج با حلال، قسمت هيدروفوب (شامل ليپيد و پروتئينهاي SP-B و SP-C) كه بيشترين سهم در كاهش كشش سطحي دارند استخراج و جدا مي شود. مواد فعال سطحي جدا شده در بافر حل شده و آناليزهاي مربوطه در جهت ارزيابي آن انجام مي شود.