تركيب خمير مانند لجن ها بطور كامل ديواره چاه را مي پوشاند و مانع از توليد طبيعي سيال هيدروكربوري از چاه مي شود. گذشته از علل و عوامل تشكيل لجن هاي ذكر شده كه هنوز بر ما پنهان است، گمان ميرود وجود تركيبات سنگين هيدروكربوري مانند آسفالتين و پارافين در نفت اين چاه ها به تشديد مشكل اين رسوبات كمك مي كند. تركيب بازدارنده لجن هاي ناشي از اسيدكاري چاه هاي نفتي مي تواند از تشكيل كلوخه هاي لجن جلوگيري به عمل آورده و بدين وسيله باعث افزايش كارايي اسيد كاري در چاه هاي نفتي گردد. بازدارنده در تركيب اسيدي سبب جدا شدن كامل ذرات لجن از يكديگر گشته و ذرات پراكنده شده را به حلال مورد نظر انتقال ميدهند.

در اين اختراع، براي اولين باراز مونومر اتيلن دي كلرايد در توليد پلي سولفايد مايع استفاده شده است. در حاليكه در كارهاي گذشته براي توليد اين رزين از مونومر بيس متوكسي فرمال استفاده مي شده است. مونومر بيس متوكسي فرمال به شدت سمي بوده و علاوه بر دشوار بودن توليد، باعث بالا رفتن قيمت تمام شده اين رزين مي گرديد. علاوه بر آن، در حال حاضر مونومر بيس متوكسي فرمال در داحل كشور توليد نمي گردد و طرحي نيز براي احداث توليد مونومر بيس متوكسي فرمال وجود ندارد.

آسفالتين ها رسوبات سنگين هيدروكريوري هستند كه در اثر بر هم خوردن تعادل ترموديناميكي نفت در مخازن رسوب مي كند و سبب بسته شدن فضاهاي خالي سنگ مخزن گشته و مانع توليد طبيعي نفت مخزن و پايين آمدن بازده مي شود و حتي در برخي موارد تمام ستون چاه در اثر رسوب آسفالتين بسته مي شود. تنها روشي كه بصورت عملي در مخازن دنيا براي حل اين مشكل در حال انجام است تزريق بازدارنده رسوب است. بازدارنده رسوب آسفالتين تركيباتي هستند كه با غلظت خاصي به مخزن تزريق شده و مانع از تشكيل رسوب آسفالتين با مكانيزمي شبيه به رزين ها مي شوند.

اين اختراع با عنوان تركيب بازدارنده رسوب واكس در مخازن نفتي پس از ماه ها تلاش در مركز تحقيقات نفت تهران و پس از آزمايشات مختلف در شرايط متفاوت به سرانجام نشست. بازدارنده ي ساخته شده قادر است در غلظت ppm1000 بيش از 10 درجه سانتي گراد نقطه ابري شدن را كاهش دهد. آزمايشات مربوط به كارايي اين بازدارنده در مركز تحقيقات نفت تهران روي نمونه هاي نفتي ايران مورد بررسي قرار گرفت كه تركيب بازدارنده روي نمونه هاي نفتي كارايي خود را حفظ كرده است. وجود تركيب بازدارنده مذكور در داخل كشور نه تنها كشور ايران را از لحاظ در اختيار داشتن اين تكنولوژي بي نياز ساخته بلكه مي تواند ميليون ها دلار صرفه جويي ارزي براي كشور در بر داشته باشد.

تركيب خمير مانند لجن هاه به طور كامل ديواره چاه را مي پوشاند و مانع از توليد طبيعي سيال هيدروكربوري از چاه مي شود. گذشته از علل و عوامل تشكيل لجن هاي ذكر شده كه هنور بر ما پنهان است، گمان مي رود وجود تركيبات سنگين هيدروكربوري مانند آسفالتين و پرافين در نفت اين چاه ها به تشديد مشكل اين رسوبات كمك مي كند. تركيب از بين برنده لجن ها شامل يك غلظت خاص از بازدارنده، تركيبات پايه اسيدي و حلال است. بازدارنده و تركيب پايه اسيدي سبب جدا شدن كامل ذرات لجن از يكديگر گشته و ذرات پراكنده شده را به حلال مورد نظر انتقال مي دهند. در اين تركيب جزء سنگين تر ابتدا به چاه تزريق شده عمل مي نمايد. سپس جزئ سبك تر به چاه تزريق شده و حاصل واكنش جز سنگين تر با لجن هاي چاه را به صورت معلق در خو نگاه مي دارد و لجن هاي پاك شده را از ديواره چاه را آماده حمل شدن به خارج مي نمايد. در آن زمان است كه سيال تزريق شده به چاه را از ان خارج مي كنيم.