آلبومين ؛ پروتئين پلاسمايي چند عملكردي است كه داراي ويژگي هاي مهمي نظير: ترانسپورت مواد هيدروفوب (بيلي روبين ، هورمون ها ، دارو ها) و نيز نقش هاي آنتي اكسيداني و آنزيمي است . به عنوان منبسط كننده حجم خون در بيماراني كه حجم زيادي از خون را از دست داده اند و نيز در بيماران دياليزي ، سيروز كبدي و برخي ديگر از بيماري ها استفاده ميشود. آلبومين داراي ويژگي اتصال به ليگاند بوده و به بسياري از تركيبات نظير اسيدهاي چرب ، يونهاي فلزي، داروها و متابوليت ها به منظور سم زدا و حفاظت آنتي اكسيداني متصل ميشود. همچنين ، داراي ويژگي هاي ضد التهابي است. با توجه به كاربرد آن در بالين و نيزدر برخي از تست هاي آزمايشگاهي و با توجه به وارداتي و گران قيمت بودن اين فراورده حاصل از پلاسما ؛ اقدام به استخراج آلبومين با روش كوهن (اتانول سرد) گرديد. در روش متداول كوهن ؛ آلبومين در فركشن V جدا مي شود كه نيازمند شستشوي اضافي است كه موجب هدر رفت مقدار قابل توجهي از آلبومين نيز مي شود . اما با تغييراتي كه در اين روش ( برداشت كامل كرايو پرسي پيتانت ، تغيير در ميزان اتانول، استفاده از دور 1250 Gسانتريفوژ و تغييرpH) داده شد اولا، دستيابي به آلبومين زودتر صورت گرفت و در فركشن IV استخراج گرديد. و ثانيا با ميزان خلوص بيشتر؛ به آلبومين دست يافتيم. به طوري كه بدون استفاده از روشهاي كروماتوگرافي ، ژل فيلتراسيون ؛ خلوص محصول 99-96درصد است . جهت بررسي از الكتروفورز ژل پلي آكريل آميد استفاده گرديد.

كشت ميكروكرير يكي از انواع مدل هاي كشت سه بعدي است كه چگالي بالاي سلولي را فراهم مي كند. ميكروكريرها كره هايي معمولا به اندازه 60-300ميكرومتر هستند كه به دليل بالا بودن نسبت سطح به حجم شان، فضاي سطح و ارتباطات لازم را براي سلولها فراهم آورده و موجب گسترش و تكثير سلولي مي شوند به طوري كه مي توانند بخش زيادي از عيوب كشت دو بعدي را مرتفع سازند . به طور كلي ميكروكريرها از پليمرهاي طبيعي و سنتتيك ساخته مي شوند . يكي از انواع پليمر هاي طبيعي ؛ آگارز است كه به دليل داشتن مزايايي همچون زيست سازگاري استفاده مي شود اما داراي معايبي همچون عدم چسبندگي آن به سلول ( البته مزيت هم محسوب مي شود) و تجزيه ناپذيري نسبتا بالا است و از طرفي آلبومين نيز پروتئين پلاسمايي است كه نمي تواند به سلول و سطح ميكروسفر متصل شود . بنابر اين با توجه به اين نكته بر آن شديم تا ميكروكرير ( ميكروسفر) ها ي آگارزي ساخته و آنها را با پروتئين آلبومين اصلاح كرده و سطوح شان را تغيير دهيم. هر چند پروتين هايي همچون كلاژن و ژلاتين قبلا جهت پوشش دهي ميكروكريرها استفاده شده است كه چسبندگي خوبي را براي سلول فراهم ميكنند ولي معايبي نيز دارند. آلبومين ، پروتئيني با حداقل سميت و حداقل ايمني زايي و نيز ويژگي هاي مطلوبي است كه براي اولين بار در اين اختراع به كار گرفته شد. آلبومين مي تواند در نتيجه تيمار ملايم با اشعه ماوراء بنفش، چسبندگي سلول را بدون نياز به عوامل شلاته كننده ( پروتئازها) بر روي ميكروسفرهاي آگارز بوجود آورد. جهت بررسي از ميكروسكوپ الكتروني SEM و طيف سنجي مادون قرمز FTIR استفاده شد.